Olmadı be usta uğruna uğraştığın barışı haketmiştin oysa sen. Barışa açılan pemceremizdin dünyaya. Bu günse kara perdeler çekili pencerem kapalı. Yaşamın dönüm noktasındaki ülkenin, ailenin ve   bizimde sana ihtiyacımız var. Stüydo sensiz, oturduğun masa kaleme küs, flaş  son dakikalar bu kez seni yazıyor. Kamerada senden başka  görüntü yok. Sanki süpriz  diye otuz ikinci güne ortak ettin bizi. On yedisinde bırakıverdin. Belki proğramın ilerleyen saatlerinde gelirsin kimbilir. Söylermisin yeni yetme komedyenler şimdi kimin taklidini yapacak?

                 Oysa sen biletini tek yön diye çoktan almışsın habersizce. Tamam kızmadık sana ama allah aşkına barış mitingine gideceğine  niye  göge yükseldin. Bir başka  gün bu gün. Bak gök donuk ne yağmur ne kar tek damla yok. Güneş ise saklanmış ışıldamıyor. Hayat şaşırtmaca, sanki anlamsız kısır bir döngü. Sensiz milletin ana haber bülteni karartma geceleri oynuyor. Yani kısacası biz senin olmadığın barışı sensiz nasıl karşılamaya hazırlanacağız. Sensiz kör sağır dilsiz olduk. Şimdi bu haldeyken seni nasıl eller üstünde taşıyıp, nasıl kabre koyacağız?

             Ki biz seni yüreklerimize saklamışken. Bir gün öleceğini bilememişiz. İşte sana inat ne volkan ne cemal sensiz maça bile gitmiyorlar! Hadi dön dönde tabuları yık sevindir yürekleri ustam. Biliyorum artık dönmeyeceksin teselli bizim ki! Yinede gittiğin yerde huzurla rahat uyu ruhun şad olsun unutulmayacaksın.

                        _________İrfankarabuluT