Ruh halim bedenimle birlikte cansız soğuk bir ölü
Yapılacak otopsiler bile beni tanıtamazken zabıtlarda
Ne ölüm tutanaklarında geçebilmeli adım
Nede manşetlere konu olmalıyım günlerce köşe yazılarına
Öleceksem de adam gibi ölmeliyim şatafatsız
Sıradan sudan sebeple ve tek cümle başlık çok bile
Ölmüş bir adamın sadece cesediydi bulunan denmeli
Sebebi sevgiye açlık yalnızlıktan diye belirtilsin yeter
Kimi ne iyi adamdı desin ardımdan sessizce
Kimiyse tanımamalı ne adımı, eşkâlimi nede ölüm sebebimi
Ki yazık oldu vaazlarını dinlemeliyim ortalık yerde
Küfür eden olursa da arkamdan onlara da saygı duyarım
Dedim ya dostum öleceksem de vakitsiz yağmur düşmeli üstüme
Bir sonbahar serinliğinde sevdiğimle birlikte sıra selviler altında
Adam gibi ölmeliyim erkekçe ve cesurca olmalı
Ne çok yaşadığım bilinsin, ne deli dolu densin arkamdan
Yaşamın en tatlı anında ansızın
Kalbim krizden durmalı yâda heyecandan solmalı yüz halim
Hazırlıklı olmalıyım rezil olmadan Eş’e dosta
Bir şeyler bırakmalı ardımdan ama ne?
Ya sivri dilli kalemle buruşuk sayfaları armağan etmeli
Yâda şiirleri miras bırakmalıyım seven yüreklere
Yaşadıklarım hayatta kalmalı ölmemeli benimle
Aşkın çektirdiklerini demeyeceğim aşk ızdırap değil sevgidir
Sevgiye uzatılan elleri
Yürekleri sarmalı aşkça
Ve her şair gibi mutsuz ama
Hazanı hüzünde ölmeliyim adam gibi
                                _____________İrfan karabuluT