Depremin üzerinden aylar yıllar geçmesine rağmen hala yaralar sarılı değil, insanlar yardıma muhtaç, aç, açık, korunmasız. Dün afiş ve canlı yayınlarda boy gösterenler bu gün köşe bucak kaçıyor havada asılı kalan vaat ve sözler suya yazıldı. Belki Birkaç iyi adam,belki duyarlı yetişen evlatlarımız ve belki de yardımı amaç edinmişler sayesinde bazı ihtiyaçlar gideriliyor. Tabi bu görünen yüz birde asıl yardımların yapılıp ta yerine ulaşılmaması, zimmete alınması yağmalanıp devletle vatandaş arasına nifak sokmayı meslek edinenleri görmek gerek. Oysa memleketim öyle güzel ve öyle mertliklerle dolu ki hala yiyecek ekmeği olmadığı halde yardıma muhtaç olanın yardımına yetişen civanlarla dolu. Sözüm sadece uzaktan bakıp ci-van diye bas bas bağırıp buradayım diyen ikiyüzlülere. Eğer destek olmuyorsak köstekte olmayalım efendiler. Bu gün Van'a yarın bana, öbür gün sana gelir felaketler. Tek yürek olmuş halkımı bölme,aç olanı doyur. Muhtaçlara el uzat, uzatılan elleri geri çevirme. Yarın senin uzattığın elinide tutan olur. Çadırlar yanıyorsa, çamurda yokluk sefalet yatıyorsa, fırsatlılık ve hainlik kol geziyorsa yinede bu bizim ayıbımız diyorum. Cehaleti Ci-Van dan kovmayanlar utansın. ________________İrfankarabuluT