Anka kuşu gibi

Küllerinden doğ yeniden

O saf temiz

Çocukluğumu çek içine

Sindire sindire öp sarıl

Doya doya sev

Çakıl taşlarına bakıp sektir umutlarını


Çığlık ol haykır

Kabuğundan sıyrıl güneşe yürü

İçindeki iltihabı kurut

Ve kanat çırp Anka kuşunca

Dostluklarından orman yarat

Yeşile doyur kardeş nefesleri


Gözlerime kızmak geliyor içimden

Kıyamıyorum

Nefes tutup hıçkırıklarıma

Ağlamak istiyorum

Fakat sen takılıyorsun boğazıma


Ölmek istiyor bedenim sinsice

Sende kalmışken

Anka kuşunca doğmak istiyorum

Yeniden kendi küllerimden

Ya kahramanım ol

Cesaretlendir beni

Ya da duygu ormanına

Küllerimle göm beni

______________________İrfankarabuluT