Ücra bir Anadolu kasabasında
Yol üstünde bir durağındayım hayatının
Asma bağlarının salkımından koparmadan evvela
Gözlerini anımsadım kara iri taneli salkımda
Toprak çatır çatır çatlamış dudakların gibi
Özünde suya hasret bende sana muhtaç
Çıplak ayakla güç verdim toprağa
Ve senden şimşek hızıyla aşk almak için
Yol toprak engebeli çukur dolu hayatımca
İniş çıkışlı yolların matemli çınarıyım
Güzden evveli düştüm daldan yaprakça
Savrulup ayaklarına öpesim gelir
Ah nerde bu otobüs sana gelen
Beklemelerim sabırsız çocukça şimdilerde
Ne çok beklersem o kadar özlüyorum seni
Sanki hiç gelemeyecekmişim gibi
İlk sendin ilkimdin sen ve son olan
Aşk uzak benden kimsesizliklerde yorgunum
Yeniden durağımdayım kızgın güneşte
Bu kavurucu sıcaklık öpüşlerini hatırlatıyor bana
Dudaklarım susuz yaz misali kavruk kurak
Tenim teninde ıslak güneşte sana inat
Ve ben duygularımı akıtıyorum gün dönümünde
Senin hiç bilmediğin duygularla
____________İrfankarabuluT
Emeğine yüreğine sağlık İrfan bey tebrikler hayırlı akşamlar diliyorum efendim
Yollar çatlasa da ar damarı gibi kendine has duruşu vardır Anadolunun...
Teşekkür ediyorum.
........eyvallah