Vakit gizli alaca kar/anlıkta 

Yusuf yalnızlığımı sahiplendi kuyuda

B/ana hep düşman uykularım kardeşti sana

Akşam erkenden iner saçlarıma


Tepede yel değirmeni rüzgâra peşkeş utanmadan

Donkişotluğu dilendim astarı yırtık zamandan

Kırlangıçlar göçüyor bilindik  eski çağlardan

Yakası kalkık güz/elinden ceketimin

Akşamlar hep erken iner saçlarıma


Son dal sigara da titriyor çekerken ilk nefesim

Kan/at sesleriyle çırpındı yalnızlığım

Anlaşılan küheylanla zemheri kapımda tek düşmanım

Y/anarken yüreğim yine üşüyecek hayallerim

Akşam inerken kalemden sarı sayfalara


Bir asaletinle duruşun birde saçlarım beyaz 

Ah gönlüm bre çok hovardaydı bu yaz

Bir gülüşünü severim yanakların az kiraz

Bir soluğum beyaz siyahla bir sen kar beyaz

Akşam erken indiğinde saçlarıma


Bir varmışız bakmışsın birde yokmuşsun

Mesela  kavak gölgelerine hararetle sığınmışsın

Terin  can vermiş başaklara sen yanmışsın

Apansız gizeminde yitmişsin bozkırda gecenin

Ak düşmeden şakaklarıma gittiğin gün

Kuzeyden duyuluyordu sevdalı iniltilerin

Akşam erken inerken yel değirmenlerine

               __________İrfan karabuluT