Gergefte bir çula dokumak seni 

Seni nakışsız katıksız yavan 

Ve kanat çırpışıyla 

Gök mavi köpürmüşken 

Seni yakışsız sabırsız şafakla 

Semsert, 

Hemmide bakışsız 

Yamamak bir çula birde şiire 

  

Güneş izleri durularken 

Bayırda tenhada kuşlukta 

Mahpuslukta yapayalanız 

Sen gelirsin aklıma 

Ki heç mi heç 

Bir kerre bile 

Ele güne heppisine karşın 

Heç düşürmedin yaşın 

  

Sırnaşıp kurulur gün ışığı 

Kırık hüzün salıncağına 

Arar nasibin dalaşır 

Canım taşıyan öte yüzümde 

Kapadığında çapak iki gözün 

Damın karanlığına 

Sen gelirsin aklıma loo 

  

Vurulur bir kuru soğana baş 

Vurur alnın çatısına ulan vurur 

Zerrei kum dökülür yüzüme 

Tan kızarıklığında 

Kurur yaşım güya utancından 

Sen gelirsin aklıma 

Karılırım toprağa kabuğun anısına 

  

Hapisliktir hiçlik mertebesi 

Aklıma söz geçmez seni çabalarım 

Mapusuyum masum gözlerin 

Sabrım zulada suskun bıçak 

Bir gülüşüne erir yüreğim 

Birde yeşil erik çeker canım 

Sen gelirsin aklıma

                 ________________İrfankarabuluT