Terk edilmiş düşlerim var ısrarla yâd ettiğim belki düşten de öte aşkın kıvılcımlarında saklı esaretim.

 

İçimdeki yitim ne ki yetemediğim kadar evrene yatıya kalan acılarıma ısrarla sarıldığım.

 

 

 

 

Hep mi olası hep mi yeknesak?

Bazen düştüğüm aşka bazen bozguna uğradığım şafak öncesi

Şarlatan gölgelerden de payıma düşeni aldım ya.

Hislerimde saklı yetilerim

Yetim yüreğim ve hüzün dolu kıblem

Aşkın çağladığı gün ve gece peşine düştüğüm

O kimliksiz duygulara önem verip asılı kaldığım

Küflü duvarlarda

Bir çivi dahi çakmadan ölüp gideceğim

Önemsiz addedilen hangi cümlemse

Cümleten sevdiğimi bilene emanetim

 

Askıda huzur

Aşina hüzün

Ambiyansı günün

Ar bildiğim şerh düştüğüm

Alnımın akı sevgim

Şiirlerle yolumu kesiştiği verilen her hüküm

İmha edemediğim nice acı

İçimde saklı duyguların külliyesi

Bir satır bir şiir bir var bir yok kimliğim

 

Kıyamadığım sevdiklerim uzaktan sevdiğim

Aşkın hatırına tüm telaşım

Açacak goncalardan da kestim keseli ümidi

Bir çiçek olmaya meyleden ben değilim üstelik

Kaderimle kulağıma okunan ismim

İfa ettiklerimden öte daha da büyüyen inancım ve sevgim

 

Bir umutla ç/ağlıyorum şimdi

Yaşlarımla büyüyor içimdeki çiçek

Bense dilemmasıyım şiirin

Sür git acılarımla hemhal

Bir kaşık suda boğulduğumun da güncesi

Nasıl ki kaçamıyorsam dünyadan

Terk edilmiş olsa bile varlığım

Kıvılcımları ile bu imkânsız aşkın

Vardığım en ulu makam

Ulvi duyguların harareti

Seve seve eşlik eder kalemim

 

Bir amblem belki de şiir kasıtsız

Bir aşk içimde yeşeren kayıtsız şartsız

Bir imla hatasıyım belki de sevdiğim kadar pervasız

Biz izbe bir aydınlık

Bir sunum bir kaçış

Maneviyatımla dolan göğsüm

Sığamadığım yerin göğün müdavimi sözcüklerimin

Kıyılsa da içim aralıksız

Kıyama durduğum emsalsiz