Yiten düşlerim var, sevgili şair ve yatıya kalan masallarım var benim…

Ah, içimde devinen iklim:

Kulağıma küpe dünün mozaiği

Kaybolmaya yüz tutmuş gün ışığı.

Maviden mi şu yastık ve asla el atmadığım rastık?

Ziyadesiyle kefilim doğallığa

Ziyadesiyle sevdiğim yaşadığım doğaçlama mizacım

Varsın yankısı olmasın verdiğim selamın

Ama Allah içindir verdiği her selam ettiğim her kelam

Mademki insan

Yaratan’dan dolayı sevmelidir yaratılanı…

Sen, şair:

Ne de halis munis bir ferdisin derya denizin

İçindeki iklim

Asla da içine düşmediğim ikilem:

Şiir yazan insanlardan korkulur mu hem?

Korktuğum hiç kimse

Mademki Allah rızası için geldik dünyaya

Ve sevdik madem

Rabbin rızası olsun yeter

Sen de bana yetersin şair

Ve nice şiir

Adı mademki ömür ve kader

Razıyım ola ki çalsın kapımı keder.

T/adım yok epeydir

Yine de umudum saklı, şair:

Umduğum ve bulduğum

Nihayetinde kendimi bulup da sevecen

Yüreğimde saklı gül bahçesini serdim sereli yeryüzüne

Vuku olan o ki:

Sığamıyorum da kimi zaman yere göğe.

Gel ve misafirim ol bu gece, şair:

Artık Allah ne verdiyse…

Bir dize senden

Şiirin hikâyesi de benden

Hem daha anlatacağım ne çok hikâye saklı heybemde

Sevginin latif esintisi

İnancın meali

Umudu da serptik mi tarçın misali içtiğimize…

İçtiğimiz dostluktur, sevgili şair

Yüzü suyuna hürmeten insanlığın

Sarmalında inancın ve sevginin

Haydi, bir beyit de sen kondur yüreğime.

Bentler aşacağız elbet

Yeter ki sen iste şair.

İmlecim heyecanlı bu gece

Yürekte bitmek bilmeyen hasrete

Bir el de sen at.

Bak kavuştuk kavuşacağız nerede ise yeni seneye:

Ne haset ne kasvet ne kindar ve musibet dolduruşlarına

Gelmedik madem bu güne kadar insanların

İnsan olduğumuz kadar saklı tutacağız sevgiyi, ümidi.

Bir şiir senden bir şiir benden

Hicvi mi yüreğin?

Yoksa hicreti mi sözcüklerin…

Gün kavuştu geceye

Gece kavuştu şiire

Havadaki esintiyi hisset yeter ki

Yetindiğimiz kadar yatıya kalacaktır umut ve sevgi

Yatışan yüreğim

Yetişen yüce Rabbim:

Ne dalkavuğuyum nefsin ne iblisin

İman gücüm ve Allah korkum

Hüzün hırkamsa çoktan örülü

Ceplerinde saklı elbet iyi niyet ve görgülü sözcükler

Gözümle sahip olduğum yüreğimin mahlası

Ne kibirliyim ne korkak

Sinemde saklı nice hatırat

Gönlün de siperi iken bunca beyaz bulut

Ufka daldı gözlerim be şair:

Ya, sen ne haldesin?

Yitip gitmesin asla sözcüklerin ve kalemin

Bir şiir yaz da al beni benden

Kalan yarımla yeterim elbet geride kalan tüm insanlara

Sevdiğim kadar mutluyum şair

Su gibi de aziz ol, dostum:

Yetişemediğim kadar tüm derdine cihanın

Eksik etme dualarından beni ve mazlumu

Gölgemle yaşar giderim yaşatırım da umudumu

Korunduğuma delalettir aldığım her nefes

Nefsi öldüreli oldu epeydir

Sürçü lisan ettim af ola, şair

Ne de olsa dost görmez dostunun kusurunu

Varsa bir yanlışım, af ola

Kadir kıymet bilen yüreğine selam ola, şair.