Düşlerin mi metruk yoksa sen mi yabancı?

Sefil yüreğime koymuşsam seni ne ki diğerleri?

Sözcüklere zimmetliyim

Zaman aşımına uğramamış öfkeli insanların okuduğu

Laneti giyindim.

 

Cebbar mı yaşamak?

Yoksa cılkı çıkan bir savaş mı?

Haddinden fazla sevmek belli ki intihar

Öznemi katlettiler

Gizli özne olmadığım halde zikrettiler

Asasıyım aşkın!

Heyhat zemheride yanıp tutuşanım.

 

Hüzün ve hazan…

Sıradan addedilen nice insan.

Tek ihsanım vardı Yaratandan

Gölge etmeleri dahi yetmedi

Gölgeme zulmettiler.

 

Matemim bana özgü

Kalemim de.

Kale bildiğim şunca yazı ve sevgi

Ne olmuş ki hibe ettiysem sevgimi

Zaferimdi benim sevmek

Şanımdan ileri geldi daha çok bilmek

Oysaki acizim ahmakıslatanın terk etmediği

Ayyuka çıkan bir aşk benimki

Rabbime yürüdüğüm yoldan belli.

 

Kanaviçeler ördüm bir zamanlar.

Kuşluk vakti başladım örmeye

Gece örttü üstünü cihanın

Devasa bir lanetti kehanet addedilen

O kördüğüm ve içimdeki lügatin neferiydim

Ve evet, ben sevdim ve yazdım

İçimdeki kalender çocuğa duacıyım:

Oydum ben

Onaramadığım bir arıza ki

Sevgiden mütevellit varlığımın endamı

 

Aşkın hicri

Hazanın ritmi

Yalnızlığın göçü

Öç aldılar ödüm kopmadı

Nidalar savurdular!

Oh, ne ala.

Sessizliğe sığındım ve sadece O’na

 

Duvağı ölü çocuk gelinin

Evet, ben de çocuk kaldım

Ölmemek adına ayakta kaldım sözüm ona

Düşüp de yere dizlerimi yaraladığımda

Dizelerimdi yardıma koşan öncesinde Allah

Allah, Allah nidalarıyla tavaf ettiğim cihan

Meddücezri sözcüklerin o şafak ki:

Şafağı atan resmen kalemin hüzünlü sesi

 

Tek duyan ve duyuran

Duymazlığa gelen cihan

Teftişi aşkın baştan ayağa yalan adına insan denen

Lakin melek bildim herkesi

Mealimdi sevgi

Metazori olmayan

Direndikçe dağıldığım

Düştükçe yeniden kalktığım

Otağı kurdum göğe

Ayrıkotu bilindim durduk yere

 

Aşktı mizacım aşikâr

Ant olsun ki:

Daha çok seveceğim en başta kendimi

Ulu Mevla mademki böyle buyurdu

Yaşamam gerekiyormuş demek ki bunu

Yadsımam acıyı

Yaşadığım kadar yakacağım yazdığım her fermanı

Yakamozlara çağrım

Endamlıdır yüreğimdeki ağrım

Ağırdan alsam da hayatı

Hiç mi hiç ağrıma gitmemişti öncesinde yaşam

Mademki vakti veren Rahman

Ve yaz diyen

Yazgıma riayet ettiğim kadar yazacağım…