Düşlerim var meali ölüm kokan
sözcüklerden alıp da başımı gidemediğim: yakarışım Rabbime salkım söğütlerde
saklı yüreğim.
Ben mevsimim, ben bir kuşum kurşun
ağırlığında insan hisleri
Taşıdığıma bakma sen
Taş nasıl ki yerinde ağarır
Ve işte izbelerden arakladığım
karanlığı soktum içime
İçilesi bir bardak su değil bu
Bilakis söyleyemediklerimin iz düşümü
Tanrısal bir boşluk
İçine g/izlendiğim hoşluk
Haytadır benim yüreğim
Havsalam almasa bile insan seslerini
takip ederim
Nazenin sevda
Nazlı yârim
Yakamozların oynaştığı kum saatim
İçimde yerleşik bir şehrin izini
sürdüğüm
Gizimden ayrı düşmediğim
Hayali tapınağım, mabedim
Mahrem sözcüklerde saklı esaretim
Cesaret bulsaydım, var ya:
Sözcükler olmazdı mahzenim
Hazanım bu gece yarına Allah kerim
Hüzünse derin çok derin bir yara
Namelerin sökün ettiği devasa bir
yama
Gözlerim saklı evrenin kubbesinde
Kuş bakışı salındığım gecenin
hararetinde
İhya edilesi bir yürek değil artık
benimki
Bilakis imha edilesi
Taşkınlara sebebiyet veren
mağduriyetimi
İlla ki dikecektir Rabbim
Diken üstünde yaşadığım ne ki?
Dallarım kırık olsa mealim sadece
sevgi mi?
Dik başlıdır içinde yaşadığım mevsimim
İçimde esen yelin sükûnet dilediği
Tek izlek tek mizansen
Seyyah sözcüklerden çaldığım dirayeti
Yeter ki daim kılsın Rabbim
Bir solukta içime çektiğim
hassasiyeti
Mümkün olsa yok sayardım
Eşkâli korku ve ölüm olan
haletiruhiyemi
Ah, keşke gözlerden uzak yaşasaydım
Yine de yine de…
İçindeyim altın kafesin
Yârim, yarenim ve yurdum gül kokar
Vatan aşkıyla sirayet eden bunca cesareti
Sunan elbet Yaratan
Hem aşkın neferiyim hem yurdumun
Yuvası yoktur ne de olsa öksüz
ruhumun
Bir avuç toprak ve Huda’m
İki metrelik kefen bezimse duvağıdır
şiirlerimin
Dalkavuk gölgelerden çok uzak
yaşadığım
Kayıtlı Allah katında
Kat ettiğim yol bazen kendime düşman
Kaybolduğum şunca minval
Göğsüm kabarır da kabarır severken
saklı tuttuğum
Asaleti bahşettiği kadar kâinat
Sevecen bir hükümdür peşinde koştuğum
Asi/l rüzgârın esintisi
Şerh düşülesi devasa rahmeti
Evrenin ve evreleri kayıp mealimin
Dipçiği ile vuruldum ve öldüm ezelden
Can çekişen ruhumla ettiğim hasbıhal
Kalemin sabık hararetinde dillimin
dolandığı
Ne zamanki aşka düşsem
Sefil hecelerin bir bir soluklandığı
Yüreğin feri de sönmedi gitti…