İklimin nazarında kıyama durduğum
kadar ömrün de iki yakasının asla bir araya gelmediği bir rivayet olmasa gerek…
Gevrek gevrek gülen isyankâr putlar
bense aşkın kozasında saklı bir kelam…
İçimin dirliğine ve dinginliğine şart
koştuğum mizacım
Ve çocuk tarafım…
Aşkın ikazı ne ki ne?
Tebessümler ektiğim ömrün eş güdümlü
lehçesi.
İzafi bir renk miyim de soldum
ansızın?
Oysaki kürediğim gök kuşağının
En muhalif ve de mağdur sesi ve
resmiydim
İçime ektiğim umudun tohumları
Bazense irkilip başa aldığım hayat hikâyesi
Dünün ve meftun hayallerimin
varamadığım durağında
Asılı kalmış bir otobüs tabelası gibi
Hangi yöne gittiğimin de yok iken
önemi…
Ne de olsa önem arz eden;
Sadece ve sadece mağdur sözcüklerimin
bekası
Belki de ömrün hicreti
Hicvi bildiğim aşkın yansızlığıma
dair
Yandığımın da meali
İç sesim ve baskın dış sese
Ettiğim teessüf
Edimlerinde saklıyım ben mevsimin
Namert gölgelerden yana derdim
Ne olurdu sanki ne olurdu?
Ah, gölgelerden çektiğim
Tuttuğum o çetelesi imkânsızlığın
Lakin hamt edip sığındığım Rabbim
Mealim de mizacım da O’nun koruması
altında
Bazen solan bir çiçeğim
Bazense yeni günün ufku ve umudu ve
uğuru
Uçuşan saçlarım sözcüklerin nezdinde
Çırpınan yüreğim aşkın haresinde
halesinde
Yalnızlık ne ki?
Bunca sevgiyi tıkıp da içime
İçerlemediğim kadar içlendiğim
En çok da yaşa ve rahmete doyamadığım
Her ezan vakti…
Ektiğim hüzün
Biçtiğim sevgi ve iman
İdrak ettiğimden de öteymiş yaşam
Elbet bir içimlik değil benim
sözcüklerim
Ah, nasıl da bir ömürlük yürekten
bağlandığım
İnsanlar ve insafı çağrıştıran bunca
güzellik
Mademki bakaya kaldım yine günün
nezdinde
Bekası ömrün varsın da şerit
değiştirsin iklim
Aklımın aldığından öte.
İçimde atan yürek
İman gücümle şerh düştüğüm gün ve
gece ve şafak
Niyazımla, inancımla ayaktayım
demenin de güncesi
Gülümseyen yüzüme doğan güneş ve
yıldız
Serptiğim her zerresi umudun
Sefasını sürmek ne de güzelmiş
sevginin ve inancın
Hayatın albenisi saklı maneviyatta
Yalnızlık ne ki aşka ibadet eden
Yüreğin kıblesinde saklı iken
Bitimsiz hülyam ve hüzünlü dünyam
Ereceğim elbet en güzel nihayete
Hidayeti şerh düştüğüm sevgime
inancımla
Eşlik eden her hücrem zerrem…
Zikrime denk düşen fikrime bir kelam
daha eklerken
Aşkın bitimsiz gücüyle
Uyuya kalmadım da üstelik bir ömür
yakarken
Bu İlahi Ateşi
Her kıvılcımdan doğar neşri nesri
hayallerin
Raks eden kalemden ziyadesiyle sahip
olduğum
Varsın sadece saklı olsun Allah’ın
katında
Kat izinde saklıyım sevginin
En güzeli değil mi ki doğaçlama yaşar
ve severken insan…