Card image cap
Varsin kalemi̇n eli̇nden olsun

‘’Aşk, imkânsız bir sonsuzluk rüyasıdır.’’(Alıntı)

 

Yalnızlıkla boy ölçüşen bir hegemonya ve işte sonsuzluğun minvalinde görülen bir rüyanın da eritildiği o pota.

 

 

 

Sözcüklerin yankısı.

Şehvetli bir dans adeta sonsuzluk rüyası.

Bir adımda saklı iken en uzun satır

Bir satırın dahi hizaya getiremediği şair

Düşülen yol

Düşlenen mevsim

Zanların değil zaman aşımına uğrayan

Aşkların rüyası

Bir heyecandan çıkıp da yola

Zemherilerde ölen Anka kuşu

Yoksa derinlerde mi saklı o tevazu?

 

Hani İlahi bir satır bilip de

Şiiri gönlüne sokan bir düşün arka sokağı.

Iskartaya çıkan kimi zaman

İstikbali elbet saklı Hakkın nezdinde

Sür-git heceler

Göğe yakın en delik

Elbet içine düştüğün o boşluk.

 

Şimdi harman dalı oynuyor imgeler

Sonrasızlığın tahayyülü ise

Göz ucuyla baktığımız bir ömrün

Ölümü dişleyen bir mayın tarlası

Arka sokağın da çıkmazı

Her reşit imgede saklı sözcüklerin heybesinde

Savrulan bir kar tanesi adeta

Kanamalı bir rüyadaki kesif yolculuk.

 

Müdavimi olmaksa hüznün

Reçinenin yumuşak dokusu

Yalnızlığa da düşen leke.

Ah, minvali aşk olan hangi öyküyse

Bir sürahi soğuk suyun da dondurduğu heceler

Kanaviçe desenli bir özlem

Ruhun fotokopisi elbet

Lehimli düşlerden arda kalan sür-git realite.

 

Geniş dökümlü eteklerinde şehrin

Işıyan bir yıldız gibi

Göğsün de çeperinde asılı mehtap

Salınımı ömrün girift bir heceden çıkıp da yola

Varmayı ertelediğin hangi cesaret ki

Kandıkça ölümü soluyor insan.

Öykündüğümüz kadar yalnızız.

 

Mahkûm edilmişliğimiz de değil yazgıya

Koyu gözlerinde kederin isli bir yürek

Zemherilerde açan çiçek çiçek

Maktulü bir şiirse

Varsın kalemin elinden olsun o hazin son

Hani olur da yeniden başlarız bir yitimle

Bir de söküklerine müptela duyguların

Soykırımı olsa olsa insanlığın

Devasa bir rehavet çöreklenir de hani geceye…