Mutlak bir gölgeydi varlığı aşkın ve
muktedir olan hazana düşkün binlerce yaprak ve içimde saklı o titrek vaveyla.
Bir alkıştı içimden taşan aşkın
feryadı ve bir tümsek belki de laneti belirsizliğin muştulayansa mevsimden ayrı
düşmüş rüzgâr içimin ukdelerini daha bir yerle yeksan eden ve tefe tutulduğum o
kadar bulut ne aşkın inkârı ne yalanın varlığı…
T/uzağına düştüm bir kere
Tutulası aşkın körfezinde
Kof heceler küflü
Kardan beyitler yara dolu
Miski amberi evrenin
Dolsa da miadı dünün
Dokunaklı bir şarkı gibi
Kulağıma çalınan her nota
Bazense koyamadığım nokta bunca
acıya.
Mağlup olduğum kimi zaman
Mağdur kılınsam da asla kalmam
Altında zanların uçuşan çehremde
Elbet açacaktır da güller her
hücremde
Açacağım da yüreğimi sonsuzluğa
Katıksız sevdiğim inandığım nice
mucize
İlla ki hâsıl olacak yürek çeperinde.
Efkârım kördüğüm
Elemi taşkın aşkın da kabrinde saklı
Matemi ve üstü örtülü sezilerimin
rahmeti
Kavşakta unutulmuş kaygı
Kaybolmamın ertesi
Kolluk kuvvetleri yüreğin
Kolaçan ettiğim sağım solum
Varsın olsun takılan peşime
Bazen bir gölge bazen bir zincire
Eklenen
Her önüme baktığımda
Varsın takılsın binlerce çelme.
Çeldin aklımı bir kere
Aşkın da mihrabı idi yazmaya durduğum
her hece
Miladi takvimin son yaprağı
Hicri aşkın
Hicvi yalnızlığın
Hicreti ömrün
Varsın gömülü olayım toprağa
Yeniden açmayacağıma ne şüphe?
Bir gonca bir nazenin çiçek
Saklı tutulası uğurum ve ufka
Kanat açtığım gün ve gece.
Çok çok teşekkür ederim