Söyle sadece söyle: hangi rengin
tutsağısın gönlünde yeşillenen filizden mi çaldın gözlerinin rengini?
Kıymet bilmez ahvalin, koşulsuz
sevdiğin bazen bir tufan öncesi nefsine yenik düştüğün…
Hangi aşkın asasısın?
Hangi yalnızlığın tevekkülünde saklısın?
Dertop olmuş bedenini es geç önce
Açlığına sarhoş bir yenilgi olma
İhtimamla seni yerenlerden uzak dur
Asılı kaldığın hangi nazenin rüyadır
senin belini büken?
Garbında ömrün sefasını süremediğin
evren
Başına buyruk bir rüzgârsın madem
Direncine sadık kal meltemin
Manen zenginsen gerisini görmeden de
yaşamanın meali
Elbet endamlı ruhunda saklı tevazu
Varsın kılıksız olsun yalnızlığın
esvabı
Göğün menşei bir yıldızsan asla kayma
Yerde açan bir çiçeksen hiç uğruna
solma
Haletiruhiyende saklı ne varsa sal
gitsin
Alındığın iklimlerden değilsin madem
Matemin örgüsünde koru benliğini
Beti benzi atanlardan da olma
İçinde serpilen güllerden al rengini
Rakımı uludur aşkın
Manivelası hasretin
Yâd ettiğin dününden kalan üç beş iz
Gizine de sadık kaldığın sırları
dostlarının
Sır küpü ol ya da olma
Serlerinden dem vur
Sahibesi olduğun bedenin ve alnının
teri
İnzivada geçse de ömür
Katıksız sevmekten vazgeçme
Hicabını unut dünün
Aşkın rahlesine seril nasıl ki
öncende kördüğüm
Kayıplarının ardından dökme yaşını
Yasına sahip çıkanı çok sev
Sevecen yüreklerden esen yelde
soluksuz kalsan da
Vazgeçme.
Hüviyetin insandır
Manen zengin hasret bildiğin en
sevdiklerin
Bir de saklı tutulası cennetin
İçinden geçenleri sunduğun Rabbin
Dış âlemi seyretmekten de vazgeç bir
an evvel
Yola koyduğun olsun ruhundaki dingin
iç âlem
Yoldan çıkanlara aldırış etme hani
Hatta uzat elini kavra sahipsiz
yüreklerini
Elbet Allah rızası için yaşadığın
saklıdır kayıtlarda
Her şeyin senin de malikin nasıl ki O
ve O’ndan gelene saygın
İşte ibaresidir haysiyetinin
İşte ifasıdır sessizce seven
yüreğinin
Gizemini tek çözen bilen yine O
Kayıtsız şartsız teslim olduğun nasıl
ki vuku bulan
Bir ayraç bil içinde saklandığın
bedeni
Ve temiz tut ruhunu da gövdeni de
Alnının akıyla yaşamanın meali
Elbet vicdanında saklıdır
Her başını yasladığında
Büründüğün zenginlik yoktur kimsede
Değişme sakın asaletini, dünyanın
gereksiz zenginlikleri ile
O ki; seni senden iyi bilen
O ki kâinatın döngüsünde koruyucun
Sanrılarını unuttuğun o zengin iç
âlem
Kasvetin örtüsünü savur uzağa
Düşmeden de dünyada saklı herhangi
bir tuzağa
Sabrınla şükrünle aidiyet duygunun
tefsiri
Sensin seni sende kılan bu aşkın
öncüsü
Özlemin dinecektir anbean yaklaştıkça
Rabbine
Ayrı düştüğün dünyanın gizil kuvveti
Sandığında saklıdır rahmet
Sanmadığını da unut gitsin bir an
evvel
Uyruğu aşkın salındığın şu âlem
Semada saklı varlığı bilinmezin
En çok da şerh düşülesi iki âlemde de
aziz olmalı insan
Elbet hâkimiyeti emsalsiz
maneviyatın…
Çok teşekkür ederim