Hadi uçalım şiirlere,

Konalım kanatlarına aşkın

Elemin gücünden geliyor tüm ilhamım madem

Yine de şair olmaktan öte

Çok uzak bir iklimdeyim.

Sarkacı mevsimin

Bense kayıp uyruğuyum acıların

Sökün eden dünden

Pespaye dokunuşlar

Külfet bilsem de varlığımı

Tünediğim o kırık dal

Hani zaruri bir tebessüm

Hani hala mektepli bir kızım

İçimdeki seyyah kuşlar nazenin

Yürek iklimi ise naif bir resim.

İçinde saklandığım karesinde göğün

Kanatlandığım gün ve gece

Mağdur ışığıyım ölü şehrin

Gecenin nispeti belki de düş bildiğim sesine.

Hani: tınısında kaybolduğum

Hani renkten renge giren güleç mizacın

Hani koptu kopacak kıyamet

Arz edilesi nice şarkı

İzbelerde kaybolmuş bir güneşin de düşmüşken peşine.

Bir araz ise sessizlik

Afaki bir iklim olsa bile içimde devşiren sesi yalnızlığın

Göçüp gitmek vardı şimdi en uzak ülkeye

Ülkelerden ülkülere uzandığım

Umudun da her zerresinde aniden doğup yol aldığım

Bir güzergâh olsa olsa

Maşuk inadımla terbiye ettiğim bedenim.

Metruk hecelerden serpilen üzerime ne çok dize

Diz dize büyüdüğüm bir kitap gibi

Şiar edindiğim bilginin ve sevginin nazire ettiği

Derdest bir günde saklandığım

Dertop olmuş yüreğimle sana yaslandığım

Yaşadığım ne ki yazmadıklarım inlerken?

Yalıtılmış bir esaret benimki

Varsın olsun sözcüklerim tükenirken

Yeniden ektiğim tohum gibi

Aşkın merhalesi

Katıksız sevdiğim ihbar edilesi

Bir yas gibi ıskaladığım.

Hali hazırda kusurlu bir hareket ise aşkın nakşı

Sözcüklerden inşa ettiğim bir dünya

Manen doyduğum ruhun tek ihtiyacı.

Sevginin sönmez meşalesi

Yandıkça büyüyen bir özlem gibi

Nasır tutan yüreklerden uzak kıldığım bir dünya

Kimine göre martaval

Kimine göre masal

İçimin yerleşkesi aşkla eşleşmiş cennetimin

Reçetesi

Her ağladığımda içime damlayan onlarca dize

Ağıtlar yaktığım kadar yaşardığım

Yürekle yeşerdiğim

Taziyelerimi sunduğum dünde saklı.

Bir maruzat belki de içimin iklimi

Telaffuz etmenin de imkânsızlığı

Bu göçük aşkı elemine edip de doğasında hayatın

Tabi olduğum her yeni gecenin acının

Aymazlığında inkâr ettiğim kadar

Nankördür ruhum

Batağa saplanmış kalbim

İçerlediğim binlerce detay beni benden edercesine.

Haz etmesem de acıdan ibaretim

Haiz olduğum gövdem ve yüreğim

Aklımla şerh düştüğüm

Koca ömrün kifayetsizliği

Baş edemediğim öyle bir martavalmış ki

Bu seyyah hayallerin meali

Gökten inen bir melek gibi

İçimi titreten sesi aşkın ibaresi

Varsın kalsın nice ukde derinde

Demlendiğimin de ta kendisi.