Temkinliyim artık Lavinia:

Tedbirini aldım sensizliğin

Gecenin tok sesinde demlendiğimsin

Derlediğim iklimlerden kopup gelen bir yaprak gibi

İçimin rüzgârı

Ruhumun şehri şehla bir şiirsin.

 

Çökkün dizlerime kapansan da Lavinia

Tek dizemi sana ithaf etmeyeceğim bundan sonra

Söyleyeceklerimden fazlasını sunmuşken altın tepside

Tası tarağı toplayıp da gideceğim bu şiirden.

 

Malik olduğum nice duygu

Hatırına varlığının uykumu unuttuğum

Tutuk nutkumda dahi aralıksız seni sayıklarken

Ar bildim ben bu aşkı

Lakin dünün yitimi bir düşsün sen

En baştan gözümden düşen

Mavi ırkında göğün

Bando takımında saklı gamlı bir notasın

Solumun yası sana yaslı

Sağdıcım kalemin her duası

Sensizliği kırbaçlayan

Bir kuş gibi çırpındığım

 

Verilen muhtırasın sen meleklerden dökülen

Hüzün lehçemde tutuklu kaldığım

Misafiri iken kalbinin tutuklu kaldığım

İklimin ferinde ölü kelebek

Yüreğin teninde saklı asalet

Derme çatma bir kulübe değildi üstelik

Seni gizlediğim felek.

 

Arzı endam eden gecenin nuru

Sahip olduklarımın binde biri

İki dirhem bir çekirdek olsa yürek ne ki?

Kibirli esintisi gecenin

İçimi delik deşik eden bu özlemin

Nakşında hazanla iştigal

Nükseden sesinde göğün

Bir arpa boyu yol alamadığım yalan değil madem

Matemimle öğüttüm ben seni

Övündüğüm bu aşkın da ruhuna rahmet oku

Varsın ben saplayayım kalan son oku kalbime

Okuduğundan fazlasıdır sana yazdıklarım

Lakin bundan sonra sana yok tek sitemim

 

Şiirlerim gizim

İzinde olduğum belirsizliğin

Sen bir imgeden de fazlası

Uyruğu bu aşkın varsın saklı kalsın dibinde o kuyunun

Surlarına serildiğim şehrin ayak sesi iken şiirlerim

Seni gömdüm derine en derine, Lavinia