Card image cap
Sakinma sözünü hafiz

Bir düşün ikbali ise yüreğin otağı kurduğu o tenhalık…

Bir yalanın ihbarı ise ketum yüreğimden firar eden öznem elbet yalansız bir hayatın sancısı ile çoğaldığım imgelerine kramp giren şiirlere sığındığım ve katlandığım ve kanatlandığım ve katladığım milyonlarca duygu üstelik dün denen sarnıcın gizli hazinesi iken yüreğimde saklı olanlar ve işte aşkın eşkâlini çiziyorum ve izini sürüyorum dünümden firar edip de günün ve ömrün keyfini sürmek adına ve de sonram…

Allah kerim, hafız yeter ki sen de tut içimde saklı o meşaleyi ve sönerse yeniden yak ve ak hecelerime tıpkı aşkın şiarı iken çözemediğim bu sefil bilmece…

 

 

 

 

 

Bir düşün tarhındayım, hafız

Bil ki yansızlığım ve yalnızlığımla

Baş koydum bu yola.

Öncemden ayrım gayrım olamaz hani

Yarının çeşmesinde akan hecelerim

Günü öğüttüğüm

Yüreği güttüğüm

Her nasılsa tüm acıları şimdilik öldürdüğüm.

 

Şirazesi kaymış mevsimin ve insanlığın:

Ne gam, hafız:

Bana lazım olan sensin ve güzel insanlar

Hani peşine düştüğüm koca ömür

Göz süzen de sair hece

Ilıman bir iklimde yaşadığımı da söylemesin

Hani hiç kimse.

 

Gel gör ki; nefesimi tuttum da öldürdüm nefsi

Üstelik çocuk yaşımda

Ayırdında iken iyinin kötünün

Elbet safça inandığım kimse

Her halükarda korunaklı dünyama da sokmadığım

Bir lehçedir hani tükenen yüreklerin işgali

Haz etmedim hafız

Hayır bildim her şerri

Hayır demenin verdiği o kudret

Gel gör ki;

Sınandığıma delalet

Ve gücüm Allah’tan.

 

Dokuduğum her karede saklıydım

Dokunduğum her lahza ve farkındalık

Sure tadında olmalıydı hem hayatım

Masum kalmaksa mümkündü hani

Azıcık yanılmış olsam da kerelerce.

 

Düşlerimle b/öl hafız

Düş olmadığımı bilen sen ve nice insan

Kindar nefislerin uzağına serildiğim ayan beyan

Kodaman hayal teknemde saklı tuttuğum kadar

Gözümü de sakınırken her halükarda

Göz kırpmadan da ölürüm hani severim de elbet

Hele ki hakkıyla, layığıyla yaşamaksa

İnsana bahşedilen şeref.

 

Kınıyorum hafız ama kendimi

Kırıyorum zincirlerimi

Zindanımda saklı olsam da bunca zaman

En azından şiirin avlusunda volta atıyorum

Elbet nefes alabildiğim tek mecra

Bir o kadar hayatın isli kulvarında

Bana göz kırpan bir hayal ki içinde salındığım

Kendime uzak kimi zaman

Üstelik kendim iken kendime tuzak kuran

Azla yetinmeyi bilen bir zerreyim madem

Bölünürüm de hece hece

Ve çoğalırım aşkın, inancın nezdinde.

 

Sakınma sözünü hafız,

Yalanım yok ve destursuz geçen tek günüm de

Yokluğuma sunduğum bir kereliğine

Varlığımı yoklukla sınayan Rabbime

Şükürler olsun

Azımsandığım hangi kareyse

B/ölünüyorum hece hece

Önce gülümsediğim

Sevgisizliğe inat sevebilmenin de kudreti

Yaraların yamasında bir hayret ve ama…

 

Aşkın devasa rahmetinde kapaklansam da

Sözcüklerim kadar uysal olsaydım keşke

En azından deniyorum

Delinse de heybem dikiyorum

Dikiz aynasında ruhun kasıtlı kasıtsız seviyorum hem

Sıra mademki geldi kendime

En az seni sevdiğim kadar, hafız…