Aşkın ihlalidir yaşında saklı hüzün ve çorak toprakların infaz ettiği yeşillenmiş bir dal olsam bile neylerim sensizliğin ırgat rüzgârına konan güneşle seviştiğimi de bilmesin hani hiç kimse…

Metruk bir gezegendin, göz pınarımdan taşan

Aşkın ulvi tınısında saklı o diri kelam

Hüznüme beyitler ektiğim

Fakir yüreğim fakir ülkesi sevdanın

Nakşeden gün doğuşunda

Nesirlerde saklı yürekten temenni

Varlığım ve de yokluğum ne ki ne?

Tok sevdamla düştüğüm yola ve tuzağa

Şerh düştüğüm bir imgeden daha

Alacaklıyım

Senden de sensizliğin semasında saklı

Rüzgârgülüyüm şehrin ve şiirin…

Semazen yüreğimde esen mealin

Ve öfkem

Ve tenimde saklı gizim

Ve titrim

Tinimse asil bir dalgadır

İlahi boyutu tartışılmaz kimliğimin

Pejmürde bir mintanla devindiğim

Şu taşlı yolları ezen

Elbet ayak sesimle sürdüğüm

İzin tebessümünde saklı gizin

Deşifre olduğu mabedim ve matemin

Esen meltemse ülkücü

Sözcüklerim varsın olsun hüzünlü ve püsküllü…

Bağrımda yanan ateşin türküsü

Ve işte tutuklu kaldığım kadar gizine sevdanın

Merhalesi kayıp bir gezegen misali

Sevdalandığım şarkıların ve şiirlerin tüten dumanına

Yabancı olmadığım kadar da

Büyür de büyür efkârım

Kat izidir şiirin, kalemimle deştiğim

Umudun sıdkı sıyrılmadan baş koyduğum yolun

Münzevi kimliği

Asla da ikilettirmem ismimi:

Bazen gül olur ç/ağlarım

Bazen yıldız olup kayarım

Kayrasında yalnızlığın

Bahtsızlığın balta girmemiş ormanlarında

Kâh açıp kâh solarım

Uyruğumdur hüzün

Uydurduğum yüzlerce hikâye ve şiirin

Endamında saklı o gizin

Tutuklusu olduğum kadar yüreğin

Kanadığı bir illet düştür benimki

İçine düşülesi aşkı beyan ettiğimden değil

Aşkla büyüyen umuduma yüklediğim bir duygudur ki mealim

Mizacımda yatıya kalan aydınlık

Ve işte karanlığı deldiğim.

Yandığım kadar yaktığım nice yürek nice sima

Yabancısı olduğum dünyanın seyyah gezginiyim

Kalemimle mil çektiğim gözlerime

Kandığım kadar büyülü sözcüklere

Kardığım kadar önümü ama başım da asla

Düşmezken öne

Diktir mizacım ve miladım ve mihrabımda

Saklı mehtaba sevdalandığım kadar da aydınlık ve ulvidir

Şerh düştüğüm mabedim.

Mezarıma kâh yakın kâh uzak

Yaşadığım kadar ne çıkar ki aşk olsa bana tuzak?

Yeşeren bir meyyal ki

Kalemin köpükler saçtığı

Yaşaran bir ırmak ki

Selamımı verdiğim Allah rızası için sevdiğim

Bunca insanı ve nimeti ve yaşamı

Duyumsadığım kadar doyumsuzluğunda bilinmezin.

Serildiğim boyutsuzluğun kumpası

Ve işte küskün sevdamla

Nükseden yeni günün doğuşu

Hem ne çıkar ne çıkar

Yeniden solsam yeniden baş versem filizlenen

Sözcüklerimde bazen rüzgâr olup için için essem

Esemesi ruhun afakanlar basan tutkumun

İbaresinde saklı bir sayı gibi seksem

Sonra da yuvarlansam yokuş aşağı

Sıfırla aldatıldığım s/onsuzluğun resmini çizsem.

Kasıtlı kasıtsız ve kesirli kesirsiz

Kemale erdiğimin nüvesi iken şiirsiz

Gezmediğim kimliğime takılı o rozet gibi

Ay yıldızlı bayrağım gibi dalgalansam

Semada saklı sırları da tek nefeste içime çeksem

Sahi, sahi, unutur muyum seni?

Gizemin tetiğine basılı sihirli sesinde aşkın

Ömrümü adadığım bunca duygunun ve yanılgının

İz düşümüne rağmen yenilmediğim kadar da metanetli

Dirayetli bir füsundur ki sevdamın sönmeyen meşalesi

Ve işte ölümsüzlüğe nazire ettiğim na’şımın ibaresi iken

Şiirlerin de aşkın da bir aldatı olmadığı

Gerçeği ile seksem,

Akan tek kum zerresine tekabül eden benliğimle

Serildiğim şu pervazda

Baş koyduğum ömre doyamadığım kadar

Haizi olduğum umutla

Kandığım kadar kanasam yeniden.

Kaybolmanın peşi sıra

İçime ekili bir renkten bir gökkuşağına uzansam

Sırlarımın peşi sıra

Peşin hükümlü olan sevdamın nazarında

Semazen yüreğimle günbegün büyüyen nazımla niyazımla

Ve inancımla

Hem varlığım hem yokluğum

Sarmalında evrenin kat çıktığım

Basamaklarında hidayetin

Sözcük ekip aşk biçtiğim.

Gizin teferruatı değil bilakis

Haiz olduğum sonsuz ve İlahi Aşkın farkındalığında

Varlığıma tekabül ettiğim boşluğu saran hiçliğin sarmalında

Tabi olduğum Rabbimin dergâhında saklı itikadımla

Esen rüzgârın kollarına sarılı iken çağrısı kâinatın

Debdebeli sandukamdaki yasımla saklı tuttuğum saklandığım…