Özensiz bir gülüş içimi kıyan ve sapır sapır dökülen günün son saniyeleri.

İklimler deviniyor derken saati kuruyorum ama vakitsiz bir zamana uyanıyorum.

Hecelerin mezhebi ve yalnızlığın karekökü…

Emir kipleri yüklendiğim elbet emir eriyim ömrün hani, hani…

Kucakladığım gün ışığı

Gecenin s/üzgün gülüşü

Harflerse ihtilaf halinde

Sözcükler belki de göbek bağının düşmediği

Kıyamet habercisi onca ses gaipten gelen

Ve etekleri zil çalan iblis

Gecenin soykırımı

Varlığın hicabı yüklendiği

Menşei mi dünün?

Miadı dolan mutluluk

Miracı yakın sedeften gülüşler

Haznesinde yıkım aşkın

Hazine bildiğim kadar sevgiyi nasıl da şaşkınım

Bir ömür g/izini sürdüğüm

Bilemediğim kadar da saklıymış içimde

Hazan muadilim

Hüzün köklerimden sızan

Baharın esintisi

Yarınların beklentisi

Olmaz mı bir sahip çıkan?

Öncüsüyüm duyguların

Karaladığım satırlardan fazlası kara çalındığım

İçimdeki müzik kutusu notaların dahi çalındığı

Bir derken iki ve tıp:

Sözcüklerin beli bükük

Yürekse yarım yamalak bir güne sığınıp da

Sığmadığım kadar yere göğe

İp atladığım günler dün gibi

Komşu teyzenin neşeli sesi

Kucaklayan ne çok insan varmış meğer dünde saklı

Güne ulaşamayan güzellikler yine de içimde yerleşik bir dünya

Bir Huda’nın bildiği bir benim

İkimizin sırrı işte

İkiletsem de asla geri çevirmeyen

Cehennemi yaşatsalar bile

İçimdeki cenneti daim kılan biri var biri yanımda

Ezelden ebediyete kimsesizliğimi sonlandıran

Nasıl ki hazandır içim

Nasıl ki dışım bahar

Asla elimi bırakmayan biri var

Tutuşan kimliğim

Tutumsuzum nasıl da nasıl da severken

Ne fark eder ki kim olduğu?

Yaşı cinsiyeti olmayan yürekler

İçime soktuğum varlığına uzaktan da olsa d/okunduğum

Birileri demese bile ben hep de tutmadım mı elini?

Öykündüğüm dünüm

Öldürdüğüm nefsim

Ölümsüzlüğe sirayet eden yüreğim müzmin sevgim

Hem sevilmek için sevmedim ben

İklimler seğirten içimden dışarı

İkilem yüklü mizaçlar varsın soldurdun yaşama sevincimi

Ne fark eder ki bu dünyada dikiş tutmasam?

Söküklerimden sızan acıyı mademki Rabbim sonlandıran.

Hasretim kendime

Haset edenlerin uzağında

Havsalamdan taşan ne çok şey

Tıkış tıkış yüreğim bin bir kerametle

S/üzgün yüzüm artık kimse gölgelesin sevincimi

Yarıştığım sadece zaman ve kendimi

Güncellediğim her gün her şiir

İzafi olmayan bir sevgiyi bir sevinci

Böldüğüm saatlere

Ömrüm uzun olmasa ne ki

Uzun uzadıya sevdikten sonra:

En çok Rabbimi nasıl ki bilendir tutandır elimi

Üstelik karşılıksız uzattığım elim tüm insanlara

Tutuşan yer gök dermanı yarınlarda…