Ölgün imgelerden elimde kalan: önsezimde
saklı kehanet
İzbeler salgın duyguların indinde
Mağlup geldiğim iklimin dilinde
Buyurduğum bir öfke değil asla
Sözüm ona bilgiç kalemin tininde
Doğurgan nameler, nidalar
Kökümde ayrı düşmediğim metruk bir
iklimde
Nemalandığım varsa yoksa aşk ve efkâr.
İnfaz edilmiş sevgine duacıyım hüzün
kokan şehrin istilasında
Yabancı kelamın yongasında
Saklı tutulası hatıraların hatırına
Yumulduğum yüreğinden doğan güne ve
aşka
Şiirden çok şiirce sevgilerin
rotasında
Varsın kopsun kızılca kıyamet
Ertelenmiş bir ölümse eğer ki;
Bu aşkın dilemması
Üstü örtülü hayallerin duvağında
saklı
Masumiyeti
Ve frapan yüreği kutsayan sevginin
dil yarası…
Sevemedim gitti geniş mezhepli
insanları
Sevap bildim sevilmeyi sevmeyi de
Semiren hüznün bekası olsa ne ki
Dilediğim kadar dillenen yüreğimden
arda kalan
Tortusu bilinmezin ve gizemin
Rüyalarımda dahi tutuklu kaldığım
gerçeklerin sedası
Dünde kalan hoşluk
Kutsal bir imge bildiğim içini şiirle
ve sevgiyle
Dolduracağım o devasa boşluk
Varsın olsun ertelensin mutluluk
Yeter ki; göğsümü gere gere yaşayım
Semada saklı ruhumdan
Şiar edindiğim şiirden ve kelamdan
arda kalan
Duaların titrinde savrulan
yalnızlığım
Kimsesizliğimin sonlandığı her ezan
vakti
Rüştünü ispatlamış olduğum hüznün
bitmek bilmeyen
Vardiyası.
Bir izotoptur yazmanın hüviyeti
Önce şerh düştüğüm bir duygu ve nice
yenilgi
Damlar da damlar aksi yüreğimde saklı
Tortunun g/izini sürdüğümün ertesi
Sınandığıma vakıf ölüm öncesi
Dirayetimi saklı tutup uçabildiğim
gerçeği
Varsın olsun kimine göre izafi
Varsın batsın kayığım
Ne çıkar ne çıkar kâğıttan olsa
sefasını sürdüğüm
Saltanatım ve sandalım
Yüreğimdir küreği kürediğim
düşlerimin
Tünediği aşkın rahlesi
Tutuşan yüreğimin külü ve külliyesi
Nakşeden iklimin devasa rahmeti
Bir mahzun bir coşkulu
Bazen alabildiğine fevri…
Tutuklu olduğum hayatın özeti
Değil asla yazdığım sadece bir şiir
Dilemması içimden geçen vapurların ve
yan batan gemilerin
Sevdasını titreten ve tüttüren bir
baca misali
Günbegün sihrine bandığım aşkın
misinasına eklediğim
Binlerce boncuk ve şiir
Bakaya kalan hatıraları güncellediğim
kadar
Gücüme gitse de bazen yaşamak
Yandığımın ertesi
Yalıtılmış yüreğimin mimlendiği
Belki de rüzgârın öfkesi
Her zerremle savrulduğum
Bazense büyüyen yangınımla tozu
dumana kattığım
Ölümün arifesi…
Bakaya kalan günün mucizesi
Ve aşkın müjdesi
Soldan sağa bazen baştan sona
saydığım kadar
Sağanağın günbegün büyüttüğü bir
fidan misali
Varsın olsun firari bir mizaç
Varsın olsun kelamı yitik bir naz
Varsın olsun suskuyu giyindiğim
ömürlük telaş
Elbet ben de açacağım binlerce
goncanın eşliğinde
Solgun yüreğimde de asla
sonlanmayacak ettiğim niyaz…