Card image cap
İnanmaktan ötesi̇ var mi?

Örtüşen sessizliğin imla hatası adeta gece, boykot edilesi istilası ömrün belki de sekant farkı ile diktiğin mevsime sirayet eden bir külfet ve işte başlıyor hikâye.

 

 

Mensubu olduğun hangi başkaldırı ise

Ve öykündüğün mavide saklı derinliğe

İtibar etmeyen sessizliğin de

Kulağına küpe.

 

İzafiyet sancısı çekiyor kadın ve ırmak

Aşka balta vuran sezilere ramak kala

İtibarı ölümün

Ölümsüzlüğe inat

Aşkı nakşeden en en derin şiir

Yazmaya durduğum sırlarında ömrün

Belki de kayıp bekası diri yüreğin.

 

Şimdi haşmetli bir yoksunluk

Yarın söke söke alacağın intikam

Elbet kendinden ve kendinde saklı kalan

Her araz:

Yaftalanmış göğün de ölü müridi

Düşmez yakandan düş gücü.

 

Savsakladığın kadar mutluluğu

Kazan kaldıran bir bakiye

Dillenen muradın uğradığı hükmü

Yok saymaksa tek elinden gelen

Hırpani telaşın da ekmediğin buğdayı ve

Aklın hizasında

Yampiri gölgeler

Üflediğin kadar da içine çektiğin nefesi

Varsın sal sonsuza.

 

Iskaladığın hangi perde ise

Başrolden taşındığın figüranlığa

Menevişlenen öylesine bir cehalet ki

Uğradığın hüsrana

Giydirdiğin kılıf

Azığa alıp ömrü

Yükümlerin hüviyetine bürünen benlik.

 

Bir anahtar saklı solunda:

Sağında gölgelenen nice murat

Notası kayıp şehrin bemol yalnızlığı:

İdame ettiği kadar yorgunluk

Serlerden kaçıp serildiğin yokluk:

En haşmetlisinden

Düştüğün gözden

Üşümeye ne hacet

Hepten unutuldun.

 

Kayrası dikiş tutmaz da tutmaz yürek

Sefil tınısında saklı hasret madem

Sevdiğine de değer uzağında kaldığın

Bilinmezin tadına vakıf bir sefalet

Şükrüne binaen

Tuttuğun o ışık

Elbet vesile olan mutlu sona

İnanmaktan ötesi mi var

Yandığına değer hem de nasıl

 

Aşkın nutku tutulsa da.