Düşlerim ket vurulmuş bense yağmurun sağanağında iken doldu içim de yağmur suyuyla yetmedi ama yetmedi…

Ç/ağlayan gözlerim yine rahmetin eşliğinde

Göğe savurduğum bir sözcük de

Yağmur oldu düştü

Mevsimdim ben hayli haylaz

Ve pervasız bir beşer

Aşkla idame ettiğim kadar

Sevdiğim insanlar

Yeter miydi sahi ömür söyle yeter miydi?

Daha çok sevmeye tam da sıra gelmişken kendime…

Beyhude sözcükler

Frapan imgeler

Ve insan olmanın doğası

Lanet okuyan kimse

Bense şerrinden insanların sığındıkça Rabbime.

Meylettiğim bir yol ki

Kibirsiz saltanatı hüznün

Hadislerde bulduğum huzur

Surelerin sarmalında hak ettiğim etmediğim

Ne ise yaşatılan

Güç bulduğum elbet anarak Rabbimi

Sınanan dirayetim

Vasıfsız bir kimlik olsa ne ki insanların edindikleri serveti?

Burnu Kaf dağında

Bense aralıksız af dilerken Rabbin katında.

Bir huzur bir hüzün

Eşleşen yüreğim demlendikçe ömrüm

Kat ettiğim yol

Elbet en çok Rabbimle ve sevgiyle hemhal

Varsın hüzün işgal etsin benliğimi

Saf tuttuğum sadece iman gücü

Sevginin çağladığı

Bir arpa boyu yol almaksa

Elbet illa ki Rabbin rızası

Dağılan mikado çöpleri

Özrümle inancımla sevgimle katık ettiğim her kelimeyi

Büyülü sesi evrenin

Gözümden düşenin

Göz göze gelmeyi dahi kabul etmezken çoğu

Gözümün de gönlümün de sönmeyen feri

Bir adaksa yaşamak

Bir edepse yüreğiyle inancıyla sevmek ve yazmak

Koşulsuz kabullenmekse kaderi

İhanet etmeden insan tutunduğu dalı

Kıransa ihanet ve isyan

İtaat etmeyeceğim aşikâr bir Allah’ın kuluna

İman ettiğim sadece Rabbim.

Ve ifa ettiğim

Etiği yaşamın

Esefle içime esen rüzgârın

Başıboş değildir kimliğim

Ayan beyan insanım adımla sanımla

Neye yarar yaşamak eğer ki insan birilerini yanıltırsa?

Yüzü suyuna hürmeten kaderin

Kederimle sözlendiğim bunca zaman

Yarına Allah kerim

Tutuşan şafağın

Bazen namlusu yitik bir cümlede saklı iken dimağım

Hali hazırda beklediğim

Umudun sesinde nükseden iman yüklü benliğim

Arz ettiğim kadar sevgiyi talep görmediğim

İyi de ben:

Allah rızası için sevmemiş miydim?