Temkinliyim artık mağdur yürek
ikliminde seken hayaller gibi…
Meşrebi aşk olan inadına asılı
kaldığım
Sonsuzluğun nefesinde öldürdüğüm
nefsimi
Gömdüğüm o çukur
Edası gamzelerin
Bulutlara konan uğur
Uğruna harcadığım yılların hatırına
Varlığın tarhında acıyla haşlandığım
Acıdan ibaretse gülücük
Ölümüne sevmeye ne gerek?
Diyenlerden olmadım asla olmadım
Asası mevsimin
Saplanırken göz çukurlarıma
Dolan yaşın rahmeti
Ve işte boylu boyunca uzandığım
Yatak döşek yatmadığım
Yettiği kadar istiflediğim
Niyazıma şahit Yaratan
Yatsının ufkuna sokulduğum
Gecenin kırık tekeri
Bazense umudun sönen feri
Azat ettiğim bir kuş misali
Edası yarım kalan bir hikâyenin
fedaisi
Düşlerim gibi çengelinde salındığım
kubbenin en aykırı
Ferdi olduğuma delalet
İnsanca yaşamanın meali
Kıpraşan bulutları gözüme kestirdiğim
Ve işte uzağındayım yeryüzünün
Biri yer biri bakarken
Ufkumda açılan bir kapı
Davet edildiğim rahmetin enginliği
Huzurunsa beklentisiz tebessümü
Akıl melekelerim değil de artık
tehlikede
Sınandığıma dair
Kopacak kıyametin öncesinde
serildiğim o soyut rahle
Kamaşan gözlerim izini
Sürerken özlemin de dibine vurduğum
her vakit
Kaybolması an meselesi
Altına imzamı attığım o akit
Yaraların merhemi
Gizin tetikçisi
Sıra dışı bir özlem benimki
Ben olmanın adı iken bize duyduğum
hasret
Beylik satırlardan örmediğim hayat
Karnaval misali içimde devinen
binlerce sözcük
Kopan yüreğimden her zerre
Kavuşmanın verdiği coşku ve hüznün
Öznesi olduğum bir cümlenin
O emir kipi
Elbet dünümden feragat edip
Yarınlara dokunmanın verdiği umudun
tekelinde saklı
Bir yürek yarası
Aykırı olduğum değil evrene
Bilakis ait olduğum
Uzağında zulmün
Başımı yasladığım sevgi ve Rabbim
Tuzağına düşmeden nefretin
Yaratılış amacıma sadık
Yandığım kadar yakardığıma tek tanık
Sözcüklerin kolayca sönüverdiği
Söylemlerin susup da kaderin asla
ertelenmediği
O kavisli yol başımı koyduğum
Sapmadan rotamdan uğruna çabaladığım
Bir gaile ölümün kokusu sinmeden
bedenime
Daha da çok sevmeliyim
Nihayetinde kendime dokunmanın
verdiği huzur
Sonlanan hasret
Azık bildiğim bir rivayet
İndinde iman gücümün
İtibar ettiğim evrenin
Her evresinde saklıdır muradım
Bir hayal teknesinde yaşadığım tek
gerçek
Üstelik gerçekleri gerekçeleri ile
sunduğum
Evrenin yasası
Belki de günün tasası
Sonlanmadan yürüdüğüm istikamet
Yoksa an itibari ile sonlanmıştı
arzum ve nefesim
Ansızın yüreğime esen rüzgârın
Isıttığı varlığım
Kem gözlerden uzakta saklıyım
Hayatın kanunu neyse vakıf olduğumun
da ispatı
Yaşardığım kadar yeşerdiğim
Yaşamanınsa özeti ruhumdan firar eden
Son özlem son acı
İçimi sonuna kadar açtığım Mevla’m
Ve işte huzurun adresi
Sefasını sürdüğüm tüm cefanın
Müzmin bir sevgiyi
Kıble bilmenin de nimeti ve hikmeti
Adadığım tüm dileklerim dualarımla
Hazır ol da beklediğim yüreğin
kıblesi
Tevazu yüklü yüreğim ve ölü nefsim
Sancağım ve şecerem ve şanım bilindik
artık evrenin
Nezdinde.
Soyutlandığım koca ömrün ertesi
Sıkı sıkı sarıldığım hidayetin
güncesi
Bilindik bir huzurdan da çok öte
Haşmetli enginliği
Tüm yakarışların kabul gördüğü…