Şiirlerini tut içinden ama asla sayma
da sondan başa sadece sabır et azıcık da ertele hayatı elbet sevdiğin kadar
göreceksin hâsıl olacak mucizeyi.
Göğsündeki dalkavuk
Aşkın da yongası iken mutluluk
Feri mi özlemin?
Ya da fendi zamanın.
Sayacın her attığında say da kalbinin
vuruşlarını
Varsın ikilet aşkı
Varsın dindirme rüzgârını
Yalnızlık denen iklim ne ki sen
sevdikten sonra?
Hoyratsa fıtratın
Varsıl mı yoksa nazenin yüreğin?
Sözcüklerin buklesi ömrün
Saydam seccadesi mevsimin
Kürediğim her renk sensin
Kandığın her aşk seni Rabbine yakın
kılan.
Varsın kördüğüm kalsın mizacın.
Bir çocuksun ya da yetişkin
Nemalandığım hüzün ve süzgün yüreğin
Bitimsiz meltemin
Fısıltısı yazdığın her şiir
Yazamadığınsa yazgın
Al yazması mı güncenin?
Bir köylü kızın saflığı
Şehirde de olasıdır saklı masumiyet.
Yetemediğin varsın olsun evren
Ertelediğin ne ise hayat nasıl da
muteber bir yolculuk
Firarın.
Fedaisi olduğun sevdiklerin.
Ucu yanık mizacın
Şekilden şekle girenleri boş ver
Olduğun gibisin ya sen
Olması gereken zaten sende mevcut.
Kıblendeki yanardağ
Sevginin kaynadığı bir ocak
sevdalandığın
Haiz olduğun ne ise
Mealin olmalı illa ki sevgi ve umut
Bir limana demirlediğin
Bazense yaktığın gemilerin
Kaptan köşkünü terk etmediğin.
Heyhat buzullar!
Varacağın yaka mı yoksa bitimsiz efkârın?
Dümen sende kaptan
Çıktığın yolda verdiğin fetvan
Çıkmaza her düştüğünde vardır bir
yetişen.
Hazanın kürü
Sevdanın lüksü
Düşkünlüğün değil elbet ömre
Düştüğün kadar aşka
İçine düşülesi bir çukur varsın olsun
nüktesi imkânsızlığın
Çaresiz kaldığın aşkın matbusu
Eremediğin mutluluk varsın olsun
nihayet
Unutma ki;
İmkânsız aşkın ruhu yoktur diğerinde
Sevdiğin kadar sayıldığın en mühimi
Saydam ruhun ve feleğin büyüsü
Gözlerinde büyüttüğünün derin hüznü
Külüstür olsa ne ki yürek?
Demlendiğin kadar şiirde.
Dertlendiğin varsın olsun yarım
kalmış bir hikâye
Dermanı saklı yarında ve Rabbinde
Derlediğin şiirlerden ördüğün bir
örüntü
Göğün de komplimanlar sunduğu bir
bulut gibi
Süzüldüğün kadar gerçektir varlığın
Yeter ki kabul gör İlahi Makamda.