Card image cap
Gönül dergahi

‘’Sevdiklerin naz makamında iken, senin niyaz makamında bulunmamış olmandır yaşamak bazen…’’

(Alıntı)

 

 

Aşkın bir alıntı olduğunu düşünmüştüm bazen

Kırağı çalan mevsimin çalıntı sessizliğinde

İkileme düşen yüreğin tefekkürüydü

Mayalanmış seslerin vuku bulan

Hasretine yüklediğim kelimeler.

 

Endamlı bir vazgeçiş addedilen zaman

Emir kiplerinde nazına niyazına esir düştüğüm

Aşk mavisi gözlerinde emanet mevsimin

Çalıntı makamı.

 

Kıyamdaki her hasret seni çağrıştırıyor

Aklın iplerinde tutuklu bir kibir gibi

Elbet yaftalandığım şunca beyanın

Kılcal damarlarında dolaşan asalet benzeri

Muhafaza ettiğim nem ve hüzün

Göğün kemerli burnunda

Topa tutulduğum kim bilir hangi gün?

 

Irak benliğin ne yazık ki:

İmansız gölgelerden çaldım ben bu vakur sessizliği

İman dolu gönlümde

Hazır ol’da sevgi ve hükmettiği

Emir kiplerinden dökülen şık bir veda

Elbet elemin eklentisinde

Mustarip olduğum şu kara mevsim

Gönül dergâhında huzur bulduğum mu yoksa

Yakalandığım rüzgârın beylik esareti?

 

Nakşeden her günde sivrilen bir diken

Mevzu bahis dahi olmaz tutkunu olduğum eksen.

Yâd edilesi her renge düşkünlüğüm

Kıbleme serdiğim yürek gibi

Defolu sözcüklerin bakir gölgesinde

Yuhalanan tümden gelen heyecan

Elbet dur durak bilmeden

Eşlik edecek şiirlere.

 

Mahzun bir sefalet içime ektiğim

Gözlerimden akan nemin de yok asla önemi

Devranda sakladığım nice tufan

Elbet sermayesi ömrün

Azat edilmemiş hayallerim.

 

Şimdi mensur bir hazan göğe kanat açan

Dünde kalmışlığımla da yok hani kimseye tek ziyan

Belleğimde de kayıtlı tevekkül

Zıpkın yiyen göğün şerefine

Ölüm dahi güzel sevginin elinden

Yaşamaksa kimi zaman…

Boş ver, gitsin azizim:

Nice hüzün pelesenk olmuş madem

Özrümdür sevgim

Öznemdir şiir

Öykündüğüm asla örüntü olmayan bir ömür.