Sönük yıldızın ateşini özler oldum
oysa ben mevsimi olmayan bir çığlıktım.
İçime kapandığımdan ziyade yüzüme
kapanan kapılar.
Bazen lenduha düşler bazen lahit
bildiğim dizeler.
İkramı mıydı mevsimin bu sırnaşık
telaş?
Efkâra hatimler indirdiğim günün
müridi miydi kalbim…
Bense aşina bir yüzü sevgi belledim
içimde hicranı mevsim aşkı ise köle bildim…
Külliyen yalan insanlar.
Külliyen isyan nasıl ki namzet
iblisin laneti…
Öykündüğüm mısralar var düşmek
bilmeyen yakamdan ve göğsüme iliştirdiği bir rozet adeta aşkın izleri.
Göğün hükmüne erdim gecenin siyahına
kardım hayallerimi bazen kuş oldum uçtum bazen buhran olup içine düştüm
çukurun.
Fıtratımda saklı kalp gözüm aşka
binaen sözcükler ördüğüm bir şiirin hikâyesinde saklıdır efkârım.
Yıldız kümeleri ve gül bahçeleri
nasıl da aşikâr ışık tutan yüreğime bazense kazdığım kabrim sudan bahanelerle
çekip gitmek istediğim.
İçimde kalan nice ukde bazen yüreğime
değen gözlerin.
Gövdem delik deşik ve her bir
yerimden sızan acının reçinesi.
Bağdaş kurduğum gece.
Ah, nemrut adeta dile gelmeyen
binlerce hece.
Afakanlar bastığında yerin dibine
girdiğim bazense yüreğimin bam telinde saklı üç beş izi nasıl ki yol bildim ve
yordam bilmeden sevdim sadece aslında afaki idi bulutlar aslında bulutlardı
öykündüğüm ve benim bir hikâyem yok binlerce hikâyenin izidir sürdüğüm ve
gizidir sürüldüğüm.
Sürmenaj olan zihin.
Kabrimde mi saklı teselli?
Ah, hicreti ömrün asla hizaya
gelmeyen aşk meleği bense kopacak kıyamet öncesinin provasını yapıyorum her
dara düştüğümde koştuğum yalın ayak sadece Rabbim.
İçimde tüten.
Dışıma sızan.
İçerlediğim.
Bazense şiirleri dize dize içtiğim.
Diz dizeyim her bir dize ile ve
sancağımda saklıdır mabedim.
Efkârın isi bulaştı üstüme ve
yalnızlığın telaşı ile sürüldüm başka başka coğrafyalara.
Hükümranlığında Mevla’mın ve işte
şerh düştüğüm her duygu her sure salkım saçan yüreğim bense mevsimsiz bir rüzgârım
günü def ettiğim geceye kucak açtığım sadece sevdayla kucaklaştığım.
Anamın ak sütü gibi helaldir her
şiirim bazense yüzükoyun yattığım bir esaret bilinmezin girdabında bir
sitayişten öte simamda saklıdır esrarı matemimin.
Köpüren dalgalar.
İstifli heceler ve rüyalar.
Hamt ettiğim kadar haiz olmadığım
neyse yokta gözümde en çok da dünyanın malından mülkünden geçti geçeli geceyi
şiir geçe düştü yolum tek kişilik kabrime.
Kılavuzum bülbüldür.
Laneti karganın salkım saçak
sümbüldür gülün yoldaşı.
Manen kuvvetli bazen cüretkâr en çok
da yanıldığım insan izlekleri yüreğimle sevdiğim yalnızlığımla vazgeçtiğim
bense bir güvercinin kanadındaki benek gibi içimde seken hecelerden bir mabet
inşa ettiğim ve işte rüzgârın pervasızlığında saklıdır mealim.
Çöller aştım.
Dağları engebeleri geçtim.
Sonunda kendime vardım ve geceyi şiir
gece yüreğimle huzuruna çıktım Rabbimin.
Her ezan vakti içim bir hoş olur ve
telaşla koşarım rahmetin başucuna bağdaş kurduğumdur inanç basireti bağlanan
mutluluğa öykündüğüm kadar huzurdur tek tesellim ve her tecelli ettiğinde şükre
doymadığım göğün de surlarına serilirim ve sarmalında inancın serlerimi
sırlarımı Rabbime emanet ederim.
Mevsim çağırır.
Rüzgâr arzı endam eder.
Hazan susar bahar göçer.
Yazdır kışın habercisi bazense isyankâr
gölgelerden dökülen çamurdur üstüme bulaşan ve rengimi sunarım geceye gece ise
burnunu çeker bense hıçkırırım hece hece.
Telaffuzu yok bazı duyguların ve
yüreğime tercüman olan kalemim elbet her teşrif ettiğinde ilham meleği dört
başı mamur şiirler dilerim Yaratandan.
O’dur sevdiren ve yazdıran.
Yalnızlığımı pay ettiğim inancın
hikmeti işte rücu ettiğim.
Bir reverans ise şiir.
Bir referanssa huzur.
Nüansı yüreğin ve peşrevi sözcüklerin
ve işte kat çıkarım maneviyata ve kat izimle yâd ederim dünümü ve sevdikçe
severim kendimi.
Bir matemden arda kalan bir de meali
olmayan duygular ve teftişe çıktığım bir gece vakti şiirlerle dikerim yüreğin
ve evrenin söküklerini ve tam da zamanında birleşir yollarımız:
Geceyi şiir geçe.
Geçe kalmadan gecelediğim her şiirdir
künyemde saklı ismime nazire eden.
Şiiri aşk geçe damlar dizelerim ve gözyaşıma
hasret bir kuş gibi göçerim gecenin köründe düştüğüm şiirin peşine peşinen
severim de kendimi.
Aşkın rakkasesi iç sesim.
Şiirlerin merhalesi yalnızlığım.
Kaç boyutsa savrulduğum ve şiirlerle
hudutlar aştığım geç kalmadan şiire ve geceyi şiir geçe içimdeki huzuru
tamamlayan Rabbin verdiği güç ve ilhamla…
teşekkür ederim