Card image cap
Ey, şi̇i̇r

‘’Ey, şiir

Geldiysen üç kere vur, evde yoksak not bırak,

Ya da sonra gel, ama mutlaka bekle bizi,

Birkaç gün bizde kal, İstanbul güzeldir,

Acelen ne, gideceğin yerde biraz daha beklesinler seni,

Hem beklemek kadar beklenmek de güzeldir.’’

(Alıntı)

 

 

Maviden bir rota çizdim içimin eklemlerinde

Yalansız sevgiler ördüm

Şifa niyetine sevdim ben

Sefasını da sürdüm sevginin ve rahmetin

Kucağımda dizeler

İç geçirdim;

Aklımdan geçirdim

Nihayetinde infilak etti yüreğim bir tan vakti

Soyutladım gizemi

Aşka bandıkça kalemi

Yâd ettim maziyi.

 

Efkârlı bir tuşla yenildim

Sözcüklerdi acıyı sağaltan

İnsandı elbet zehrini alan yorgun mevtanın da

Haznesinde,

Kayrası kayıp şiirler derledikçe

Akça pakça kâğıdın şiirlerce kirletildiğine

Tanıktı kalem ve de nasıl yanık

Kelam:

Ama yoktu da tek yalan.

Sözlendim bakir düşlerle

Sarmalında hidayetin sevdalandım umuda ve yeni güne.

 

Maviydi rotam ve sahi:

Bir o kadar sabi yürek

Kılkuyruk şiirler

Göğün tantanası ermişti madem nihayete

Görücü usulü sevdim acılarımı

Acılar da en çok beni.

 

Nemalandım ve havsalamda çürük imgeler:

Günü bölüp de şiirlere

Sefertasımda imgeler,

Yatıya kaldım şairin evinde:

Tutanaklara geçti sözlerim

Kendime geçmedi sözüm.

Ne zamanki düşsem aşka

Başım darda madem

Daha çok sevmeye meylettim.

 

Azıcık hırpalandığım göğün manifestosuyla

Koştum Rabbime ve şiire:

Şiir gözlerinde annemin evlattım;

Aşkın nankör kollarında sevdalı Yaratanına

Kaybolan resimleri çizdim şiir dilinde

Nazenin düşler yükledim şiirlere

Kaybolan neyse

Andım dünün hükmüyle

An’a serildim yarına düşlediğim

Her kehanette yüklendiğim

O farkındalık

Elbette bir düş çukurunda debelenen kalemime

Sitem ettim.

 

Turkuaz renginde göğün

Saflarında sevginin, niyazın

Devasa lanet nasıl ki sonlanacaktı;

Yalana meyleden nasıl da takılacaktı Hakkın engeline

Lafügüzaf bir seyrüsefer

Küpeştesinde gecenin

Anıp da doğruyu ve güzeli…