Bir düş’ e meylettim bir de sana
içimdeki iklimse derdest etti yalnızlığımı manen çökük bir bina gibi ezkaza
enkaz altında kaldığımın ertesi içine düşülesi bir çukur gibi oysaki
gamzelerindi saklandığım gizinden dünyanın ayrı bir cisim gibi tartaklandığım
aşkın sönmüş yıkılmış saltanatında.
İçerlediğim değilsin sen
Bilakis içimde saklanan içtiğimsin
Suyum, güneşim bahtımda saklı
yıldızın
Parlaklığında göçen zaman gibi
Göçmen kuşların kanatlarına doğan
Günü birlik sevdalar değil
Ömürlük sürmesini temenni ettiğim
Giz dolu yüreğimden s/üzülen
Yasımla yaşımla kırık kanatlarımla
Ezilmiş iken ayaklar altında
Hali hazırda uçuşan bir dua gibi
Surelerin verdiği huzurun suretime
yansıyan
Gülüşünde debdebeli mısraların dahi
Ötesinde
Kıyasıya mücadele ettiğim
Hayatın kırık rafında
Unutulmuş bir kitabın
Ön sözü olmaya adaydım oysa
varlığında
Yoksunluğun iken yerle yeksan eden
Var olmanın hikmeti ile aralıksız
hamt eden
Sır dolu aynanın tozutan çatlaklarına
konan
Yavru güvercin gibi
Posta kuşu olmasına rağmen
Senden tek haber getirmeyen
Oysaki beylik bir hüzündü rüzgârın
Esmer teninde dokunduğu gecenin
Nazlı boşluğunda salınan bir kelebek
İçi dışı bir sevdamın mısraları
tutuşturduğu kadar
Tutumsuz sevgimin maruzat beyan etmediği
Meddücezri olduğum kadar yalnızlığın
Alametifarikası varlığımdan arda
kalan son zerre
Dahi yeterdi mutlu olmama
Lakin sen yoktun yoksunluğumu tetikleyen
En delişmen iklim
Sözcüklerin akça pakça teninden firar
eden
Zemherilerde açmaya mahkûm bir güldüm
mademki ben
Matemimle örtüşen her şiir
Armağan olsun benden sana
Beti benzi atmış kalemin esiri
Sancılanmış göğün doğurduğu yeni bir
benlik gibi
Yoğurduğum düşlerim
Hali hazırda kanatlarıma yağan
Karın her biri benden olsun sana son
hatıra
Uğruna bu sevginin
Ömür tükettiğim aymazlığından
Arda kalan bir örtü gibi
Yalnızlığımın üstüne serili
Kefen bezim kadar da ak iken alnımın
teriyle
Dokuduğum şu sevginin sönmeyen neferi
Olduğum kadar kimsesizliğimi
sonlandıran kaderin
Verdiği tek teselli idi elbet
Tecelli eden yüzüne yeniden bakmanın
bedeli
Varsın olsun son nefesim
Yettiği kadar ölü nefsime okuduğum
rahmet kadar
Asildi yüreğim
Esen asi rüzgârın
Yerden yere sürüklediği
Solmuş bir yapraktan çok fazlasıydım
Kabul etsen de etmesen de
Anladım ki:
Senden sonrası ebedi cehennemim
Cennetim bildiğimdin oysa sen
Ta ki son nefesimi verene kadar…