‘’Bu gece en hüzünlü şiirleri yazabilirim

Duymak yitirdiğimi, ah daha neler neler

Geceyi duymak, onsuz daha ulu geceyi

Çimenlere düşen çiy yazdığım bu dizeler’’(Pablo Neruda)

Yiten bir renksin en hüzünlüsünden

Ulu orta sevdiğim bir düşsün en asilinden

Yorgun kalbin mahmuzladığı bir öyküsün sen

Öldürdüğüm nefsim ve çürük düşlerim

Mavisinden giydiği entari gökyüzünün

Aşkın nesri ve na’şı bilinmeze duyduğum inanç ve körüklenen

Duygularımın iltimas geçtiği bir mevsimsin sen.

İlahidir aşk

İmha edilmesi imkânsız yeryüzünün

İhya ettiğimse yürek gömülü bir kesit

Bahşedilmiş nefesi boşa tükettiğim

Yaralı bir nimetsin gece sessizliğinde çarpan

Kalbimin iniltisi ve şah damarımdan yakına

Duyduğum aşk ve güven

Ve umut ve hüzün dolu çekmecemde tıkılıp kaldığım

Bir ömrün güftesi şunca şiir

Bestesi içimden geçen alt yazı

Beynamaz nidalar sürüklerken beni peşi sıra

Aşkın kalibresi ölü bir kurşun

Ölü bir kuşun

Kanatlarında saklı hareler ve ölüm yüklü gözlerim

Görmediğimse devasa bir ışık hürmet ettiğim

Yaratanın beni yanına çağırdığı

Huşu içinde ölmekse tek arzum

Huzuruna çıkmadan iyice arınmalıyım

Kötülüğün hız kesmediği alametifarikası hayatın

Yaşadığım kadar yaşattığım

Ölü düşleri gerçek kılacak olansın

Olmazın oluru bir masalda saklı bir kahramanım ben

Varsın sonu mutsuz bitsin bu masalın

Miadı dolmuş iklimlerden

Çekip kurtardığım bir balık gibi

Takılan ağlarda hala yaşamak için gözyaşı

Döken kibirli mevsim

Kayıtsız cihan

Kambersiz düğün misali

İçimde devinen bir şarkı

Göğünse mıknatısla beni çektiği

Varsın hayal olsun yaşayıp gördüklerim

Varsın hayal olayım

Haletiruhiyemde saklı isyanı af etsin Tanrı

Öncemde sevdiğim kimlik kartım

İçim ürperir hem ben sevdiğimde

Kaybolmanın güncesi

Bir şiirden arda kalan

Üç noktalı bir özlemle kendime koştuğum

Ve işte kerrat cetveliyim ben kâinatın

Kanadığım kandığıma tek tanık Yaratan

Üstü kapalı bir masada seken yüreğim

Saklambaç oynayan bir çocuktan yokken farkım

Farkına vardığım bir hayalin

Gerçek olduğuna getirdiğim kanaatin

Bir adım sonrası ve işte kucakladım kendimi

Külüstür yüreğimde saklı hali hazırda benzin

Sevmek hiç bu kadar acıtmamıştı hem öncemde

Azıcık da kendimden nasiplendiğimin zamanı geldi

Geçiyor bile

Vakit varken ruhumu nadasa aldığım

Bir yolun yolcusu

Yoksa ihanet eder miydim ben içimdeki çocuğa?