Nüktedandı öksüz sözcükler aşkın uğruna bir tutam şiirin gizemi elbet devasa bir yara saklı içinde şairin ne sonsuz bir koşu ne ruhsuz bir doku saklı şiirin de şairin de çeperinde.

 

 

 

İklim sundu maruzatını

Düşler saklı indinde mabedimin

İmha etmek ne ki ima edilenin yanında?

Bir hüzün cetveli ruhumu acıtan

Muradımı tek bilen Mevla’m

Hangi kula ettimse sitem

Düşmedi tek söz dilimden.

Korkmam kimselerden

Sadece kalp kırmak affına sığınıyorum evrenin

Arzı endam eden yeniden

Kalburüstü duygular

Varsın matem olsun yüreğimi perdeleyen.

 

Dilemması göğün

Bir kör döğüşü yerle yeksan etmiş gönlü

Zafiyeti ve afiyeti iç içe

Zaruri bir sessizliktir benimki

Kader konuşur illa ki benim yerime

 

Yerim yurdum belli

Ötesinde toprağım, vatanım

Hazanım varsın sarmalında hüzün hırkamın

Soğuktan donsam bile aşktır ve inanç yüreğimi ısıtan

Bir imla hatasından hallice aşk:

Aş bildiğim her duygu sevmeye özdeş.

 

Nazenin fıtratım

Derbeder bir mevsim eşlik eden onca fıkranın

Kısasa kısassa yaşamak

Ses etmeden kırmadan dokunmak

Yüreğin neminde saklı bazen tutulan nutku yalnızlığın

Kürediğim her kelime eşlik ederken

Karanlığın titrinde kayan yıldızlar misali

Öykündüğümdür huzur ve aşk bazen hüznün meali.

 

Sevdiğim kadar mutluyum

Yandığım kadar yalnız ve hidayete yakın

Rabbin gücü katık ettiğim inancın hükmü

Sabra delalettir her günüm her şiirim

Şükür yüklüyüm ezelden

Bilmezler de yüreğimi nasıl ezerler.

 

Her ezan vakti uçuşan benlik

Aralıksız andığım Rabbi sanma ki göstermelik

Allah rızası için sevmenin dinginliği

Sarmalında evrenin

Bir mevsimden fazlası saklı içimde

Derlediğim şiirler ne ki demediklerimin yanında?

Bilen bilir beni

Bilmeyense varsın bilsin kendini

Haricinde bilen tek güçtür andığım her an Rabbi…