Zor mu saniyorsunuz?
Hayatın tek bir imgeden ibaret
olmasını dilerdim belki de dilediklerimi unutmak ve yeni bir başlangıç yapmak
en çok kendimden yana dertli iken bir ömür boyu, yeni bir kimlikle başlamak
hayata.
Her gün bitimsiz bir arzu ve coşku
ile başlamak güne ve gülen bir yüzle b/akmak hayata ve tüm insanlara… evet,
haklısınız burası gerçek dünya ve hangi harikalar ülkesinde seyahat ettiğimiz
değil bilakis sınandığımız ve zorlandığımız kadar da kabul etmek her şeyi bir o
kadar kabul görmezliği de görmezden gelmek.
Belki de bir resim olmayı dilerdim…
ismime binaen açmaya sevdalı bir gül bahçesinde salındığım ve asla da solması
mümkün olmayan.
Gün de soluyor hayaller de en çok da
insanlar soluyor bir müddet sonra oysaki yüreğinizi nadasa bırakmaksızın
biteviye sevgiyle suladığınız insanları kaybediyoruz ya da diğer ifadeyle;
kendini gizleyen ve başka bir imajla yarattığı o ambiyansta göründüğüne tezat
ve çok uzak bir mizaçla bizi yanıltmayı da başarırken.
Yine de inanmak istiyorum her güler
yüze ve inanmaktan da vazgeçmiyorum sevgiyle yüreğime ekmişsem insanları onları
ne sonlandırmak istiyorum ne de soldurmak belki de razıyım sayısız kere solmaya
ve yaprak dökmeye ve de yaş.
Acım çok taze çünkü yanılmaktan
dolayı içimdeki mutlu çocuk bir kez daha öldü oysaki dirilmesini beklediğim
koca bir geçmiş var arkamda ve ben yeniden mutlu olmayı beklerken insanlar
yitiriyorum ama dost bellediğim kim ise asla da bozmadan içimi yaşadığım hayal
kırıklarına ve kalbimi kıranlara taziyelerimi sunsam da nefret ya da öfke denen
duyguları süpürüyorum kalbimin eşiğinden.
Uyarlıyoruz günü mutluluğa yelken
açıp lakin hazır olda tüm planlar ve kader bir şekilde geçiş hakkı tanımıyor ve
yanılmak defalarca lakin benim şiar edindiğim bana inanan insanları yanıltmamak
ve asla da kötü anılmamak gerçi gücüm nereye kadar ya da kime yeter, bunun bir
açıklaması ya da sınırı yok ve ben bitimsiz hayallerimde güzel görüyorum tüm
baktığım insanları da alt belleğimde saklı tutup bir nebze de olsun sevgimi pay
etmek.
Güne kırgın başlamıştım dün
itibariyle derken mezarımdaki o çelenkte defnimin ardından tek çiçek kalmadı
içimdeki bahçeyi süsleyecek ve ben sadece elimi uzatmıştım tıpkı bir ömür elimi
uzattığım gibi ve bile bile elimin boş kalacağını bu sefer kendime yönelttim
tüm eleştiri oklarını.
İnsanlar… adı var ya da yok.
Ön yargılar ve ithamlar… yerli yersiz
ve asla da doğru olmayan.
Ve sevdiğimiz, bağlandığımız ve de
güvendiğimiz dostlarımız asla ihanet etmediğimiz ve ihanete uğramak aklımızın
köşesinden bile geçmezken.
İzafi bir müşkül ve izahı olmayan
üstelik açıklasak da inanmamayı bir kez kafalarına kazımış ne çok insan ve tüm
iyi niyetimle asla kötü bellemediğim kim ise sadece s/alınıyorum biteviye
körüklenen duygularıma da bir ithafta bulunurken ve kendime asla bir s/avunma
mekanizması kurmadan ve haklı olsam da sözcüklerimi ve enerjimi tüketmek
istediğimi bir o kadar kendimi ön planda tutmadan bir zemin de hazırlamamak
adına yeni bir sıkıntıya ya da polemiğe.
Öğretiler saklı her birimizin
zihninde ve genlerinde. Gerek aileden gerek toplumdan yansıyan bize ve asla da
kategorize etmeden insanları ve herkesi olduğu gibi kabullenip kendi olumsuz
yönlerimizi bilemek, törpülemek belki de ve sadece daha iyi bir insan olmak
adına ders çıkarmak acılardan ve haksızlıklardan.
Bir noktadan sonra insanın kendini
savunması aslında bir aldatı ne de olsa ön yargıları yıkmaya kimsenin gücü yok
hele ki kul olarak acizliğinizin de farkında ve bilincinde iseniz tek makamda
çözümleniyor ve çözümlenecek de sorunlar ve İlahi Adalet asla aksamadan ve
doğru zamanı da beklerken sizin yerinize siz sadece huzur ve sabırla ektiğinizi
biçmeyi bekliyorsunuz kimi zaman adı acı ve üzüntü olsa da yeter ki içinizdeki
saklı niyeti ve bitimsiz sevgiyi göz ardı etmeden bir bir döktüğümüz çakıl
taşlarının ardından yürüdüğümüz yoldan sapmamak ve değerlerinizden,
kişiliğinizden taviz vermemek adına.
Sevmek.
İnanmak.
Umut etmek…
Zor mu sanıyorsunuz? Asla üstelik hiç
mi hiç bu kadar kolay olmamıştı sadece içinizdeki o masum çocuğun elini bırakmayın
ki yüce Mevla da sizin elinizi bırakmasın.
Sevgimle.
Çok değerli Seçki Kuruluna ve gönül dostlarıma sonsuz teşekkürlerimle...
Var olunuz sizler.
NE HAYATTAN NE DE İNSANLARDAN FAZLA BİR ŞEY BEKLEMEYECEKSİN GÜLÜMCÜM.
O ZAMAN RAHAT EDERSİN. SEV HERZAMAN HERKESİ SEV KARŞILIKSIZ.
TEBRİKLER BU GÜZEL YAZI İÇİN. YAZSAN DA YAZMASANDA GÜZEL YÜREĞİNİ HEP SEVDİM. SEVECEĞİM.
HAYIRLI GECELER CANIM.
varlığınız yüreğimi hep hafifletir ve huzur verir.
çok çok teşekkür ediyorum güzel yüreğinize, canım ablam benim.
bu dünyaya ait olmadığımı savunsam da....evet, hala insanlardan ve hayattan illa ki bir şeyler bekliyorum.
canımsa hep yanıyor ve kendimi üzüyorum derken yeniden başlıyorum hikayemi yazmaya ve sabır yüklenip arzuyla kucaklıyorum hayatı ve insanları.
sevmek kaçınılmaz ve kendimi iyi hissetmeme vesile.
sanırım kendimi de ufak ufak sevmeye başladım bu vesile ile.
CANSINIZ SİZ.
ÇOK ÇOK SAĞ OLUN CANIM DOSTUM BENİM.
ÖMRÜNÜZ ÇOK OLSUN.
GÜZEL YÜREKLİ ABLAMA SONSUZ SEVGİLERİMLE...
Sevmek.
İnanmak.
Umut etmek…
Zor mu sanıyorsunuz? Asla üstelik hiç mi hiç bu kadar kolay olmamıştı sadece içinizdeki o masum çocuğun elini bırakmayın ki yüce Mevla da sizin elinizi bırakmasın.
Yüreğine sağlık arkadaşım sevgilerimle ...
Güzel yüreğine merhaba, canım arkadaşım.
Çok çok teşekkür ediyorum.
Tüm sevgimle.