Card image cap
Zarflarda büyüttüm ben çi̇çekleri̇mi̇

Tok gözlü neferiyim közlü yasın:

Anmadığın kadar kendime dargın.

Zarflarda büyüttüm ben çiçeklerimi

Adresine teslim edemediğim bir şehir yangını

Kundaklanmış mavisine teslimim atlas göğün yorganının.

 

Sezilerimde ihanet içimde durağan;

Kayıp da sona meyleden sözüm ona bir satır başıyım;

Afalladığım kadar dünyevi ikramda

D/okuduğum her şiirde bir külhanbeyi edasıyla

Resmettiğim minvali yürek de mimarı bunca safsatanın.

 

Rotası kayıp halesi solgun içi yanık bir türkü

Gözlerimin çukurunda izah edemediğim bunca hazan

Kanatlı birer mersiye adeta şehri resmeden kaç tepeyse

Oynak bulutların da ısrarı

Tökezleyen her eda

Nazım niyazım sonlansa keşke.

 

Yaftalanmış sözcükler bir derviş edasıyla çöreklendi

Güne.

Günde biteviye yankısı dinmeyen sureler

Haşmetli aşkların kayıp iki yakası

El yordamı bir gizem

Doğurgan yüreğin tebaası adeta sönmeyecek yangına

Düşen sitem dudaklarımdan

Üflediğim her hece gaipten gelen bir esinti

Kayrası ıssızlık betimlemelerin

Duygular kazan kaldıran mantığa

Sarı çizmeli hangi hece ise

Giydiği tevekkül elbette fukara sevdaların baş tacı.

 

Somurtan hâsılı

Aksıran bir sesi itekleyen o dehlizde

Kara yazgının hatırası uğruna

Gözyaşı döktüğü efkârı anarken bir ezan vakti

Duyulmazlığın başmisafiri sadece Rabbim

Eşrafın iteklerken seni gerisin geriye.

 

Azabın feryadı iflah olmaz bir masal;

Zanların endamı boydan boya sürgün verdi hüzne.

Şimdi köhne bir satır babadan miras öğütler

Civcivli feryadın her fevri beyanı

Kök söktüren hecelere yorgunluğun valsı

Sessizliğe biat verilen her hükümle

Kabul görse keşke dualarım.