Koyup gittiğini biliyorum işte:

Geceyi def eden imgelerin ışığında

Saltanatını sürdüğüm şiirin de

İzini sürdüğüm yalan koca bir yalan azizim

Çünkü şiir olan sensin ve ben

Senin izini sürmüyorum

Sadece içimde saklı g/izi sunuyorum hayata

Hayat dediğin zaten koca bir vaveyla

Issızlığıma mal olan yenilgilerim

Bir de yanılgılarıma eşlik eden bitimsiz hazan, azizim.

 

Bahar gelmek bilmedi bu yıl

Oysaki güme gittiği kadar talan olan da hep id’i idi

Göğün:

Hani kanatlarına dokunurken aşkın

Hâsıl olan o manivela

Az evvel uçurdum göğe gömdüğüm günü

İzini sürüyorum gecenin

Sönse de feri

Ölümü diliyorum şiirin yokuşlarında

Şakıyan bülbüllerin de nefesini hissediyorum

Ve hala azat edilmedim zindanımdan.

 

Ne kurudum ne açtım bahçemde:

Gülmemdi talep edilen

Arz edilene riayet edemedim

Gülümsemeyi şerh düşen meleklere olan borcum

Kanatlarımı da yoldular hani günbegün

İnatla severken

Aşkı ve hayalleri recmedenlere isyanım:

Rabbime dönük yüzümle af dilediğim…

 

Hala yokuşum

Hala yokuşsun

Yokuşa sürenlere binaen

İçine düştüğüm çukur ayrı terane

Neresinden tutacağımı bilmez halde

İçimde devinen o kocaman ters lale:

Oysaki güldüm ben bahçıvanın nezdinde

Bazense açmayı unutan

Bazen açıp da uyruğu olmayan acıları içinde uyutan.

 

Uyanacaktım ki…

Uyamadım da gitti düzene:

Sevgiden ötesini öğrenmedim ben

Ne inkârım ne ihanet ettiğim

Olmadı da tek yalanım

Şafağın nazarında bir yıldız

O bahçeden kopup gelen

Israrla sevdiğim hulasası ömrün

Bir sancağın da müridi iken

Yitip gitmeden

Yetinmeyi bilsem de yetemedim ben

Her nedense.

 

Azığa aldık madem gemileri

Açığa da alıp hayalleri

Açık ara farkla sevdim ben:

Sözcüklerin esaretinde

Tüm şiirlere gönül verdim

Şiir bildiğim ömrü de katık yaptım hüzne

Görmemse gereken, göremem ki kötüyü

Bilsem de söyleyemem acının rengini

Defansında yüreğin

Bir ışıksa içimdeki lahit

Sönemem de ömrün köründe.

 

Islıklandığım hangi kehanetse

Çözüldüm işte imge imge:

Çözemediğim sadece dağınıklığım:

Aşkın kırağı çaldığı şu hüsranla

Ait olmadığım bir evren

Nice kümülatif neden:

Ah, güzel Rabbim sorarım sana:

Ne zaman azat edilecek bunca ferman da

Islanmadan yaşımla

Nedenim de yok madem

Maruzatımla çıktım huzuruna

Varlığına binaen hem sendin bizlere sevgiyi şerh düşen