Düşlerim tekbir getiren: bir rüyaya namzet olsa keşke günde asılı kalan o sihirli değnek.

Ütülemeden t/aşıyorum yolları: kat izim ve ömürlük sevgim bense hoyrat bir alfabenin otuzuncu harfi.

Kırkladım acıları.

Kıtlama yaptığım şu demli çayın da na’şı.

Bir içimlik addedilse de çay ve şiir

Gamzelerine vurgunum ben güneşin.

Islıklandığım kadar mutluyum ve mutumda saklı benim sözcüklerim.

Mors alfabesi dünümde kullandığım hani çalıştığım bankanın çatısında süzülen kuşlar gibi teleks çektiğim nice ülke bense evrenin şerrinden uzak mutluluk vaat eden bir ülkede yaşıyordum: hani, hani, üstümde takım elbise yolları arşınladığım ne de olsa itibarın ve kariyerin adıydı çalıştığım kurum ve kurunun yanında benim de y/andığım.

Dünü özlüyor muyum?

Belki evet belki hayır.

Gözlüyorum aslında ben yazıp da astığım şiire ve yazıya tutuklu yüreğimle ve de gönül kapım ardına kadar açıkken artık Mors alfabesi kullanmıyorum çünkü sevginin dilinde ve nezdinde yaşıyorum yaza yaza aştığım dağlar tepeler ne ki?

Ben ki inatçı bir keçi

Ve bir ömür bozguna uğradığım kadar teselli buluyorum yazdıkça.

Yüreğim mühürlü.

Ah, cebbar duygularım ve sıska kalemim bil ki ben seni sevgiyle büyütüp bir ömür koruyacağım: iyi de beni kim koruyacak kendimden elbet Rabbime âşık ve sadık kulluğuma binaen ve de hayatta kaç cephede savaşıyorsam varsın ıskalayım mutluluğu varsın para kazanmamayı şerh düşeyim ömre ki düştüm de şerhini ne de olsa yüreğimin götürdüğü yere gittim bir ömür öyle ki kendimden gittim öyle ki öğretilerdi başımın tacı ve sandım ki sevdim mi taçlanacağım bilemedim de aralıksız taşlanacağımı.

Ne tek taşta gözüm ne de bir delinin kuyunun dibine attığı o taşta.

Taşlama değil yazdığım yoksa hicvi mi yaşamın bense hicreti yaşıyorum her kalemi elime alıp da yüreğim atağa kalktı mı ne var ne yok elimde terk edip huzura d/okunuyorum yazdıklarım sayesinde.

İkaz ettiğim kendim.

İbraz ettiğim de.

Bazense kolay kolay ikna edemediğim.

Yeri geldi mi itiraf ettiğim.

Hazanın nemini özledim aslında saklı da içimde varsın yaz olsun mevsimlerden aslında her mevsim benim için ‘’yaz’’ emrindeyken.

Ruhumdaki dar koridorlar ve işte firar ettiğim bedenim ve en sevdiğim: tavaf ettiğim evrenin taşlı yollarında alsa t/araf tutmadığım bir o kadar Araf’ta kaldığım.

Zıt kutupların birbirini çektiği gibi:

Ben ve hüzün.

Mutluluk bana da uğradı öncesinde ve andaki mevcudiyetim kayıtlıdır Rabbin nezdinde o yüzden zaman denen sarmalın hikmetine vakıf aralıksız not düşüyorum ve niyazımı eksik etmiyorum.

Gecenin rahmine düşen ay ışığı.

Sözcüklerimse kolluk kuvveti adeta.

Sızdığım değil.

Sızlandığım hiç değil.

Belki de g/izlendiğim ve ben asla haz etmedim gölgelerden.

Nice ihsan bahşetti Rabbim bazen gölgeli bazen gölgesiz bense mizacıma uygun gölge etmesin istedim insanlar. Maazallah değil gölge binalar diktiler etrafıma ve hicvettim hayatı dış ses baskın olsa da iç sesimle eksik etmedim nazı niyazı.

Beni seven böyle sevsin.

Sevmeyenin de canı sağ olsun.

Katıksız hayalperestim bir o kadar gerçekçi ve gerçeklere vakıf hem ben gerçeğim bakmayın sanal dünyada aralıksız yazdığıma.

Benim de bir hayatım var ve umudum ve acılarım ve işte bir Allah’ın kuluna açamadığım içimi nasıl da seriyorum ayaklarına okuyucumun.

Girift heceler var misal.

Girgin ya da girişken de olmak zorunda değilim ve bazen kuş b/akışı yaşıyorum hayatı bazen kuş gibi uçuyorum bazense kuşdilinde seviyorum ve kuş gibi çırpınan yüreğim.

Bir kuşluk vakti daha böyle bitti ve işte akdin altına attım imzamı çünkü benim adım umut ve sevgi üstelik unutulduğum kadar bir köşede unutamıyorum ben hayatta yaşadığım saklı güzellikleri bir o kadar gücümü alıyorum inançtan ve gücüme gitse de hayatın yüklediği ses etmeden sabır edip yaşıyorum.

Yazgımı kabullendiğim kadar da alt yazı geçiyorum yazgıma, yüreğimle yazarak ve geviş getiren imgeleri harcayıp hiç bitmeyecekmiş gibi de harcıyorum kelimeleri en çok da harfler hele ki katık yaptığım otuzunca harfe de saygılarımı sunarak.

Yirmi dokuz harfin bana yetmediği kadar ben de bana yetmiyorum çünkü içimdeki deryayı duyumsadığım kadar duyumsatmak istiyorum her çıktığım basamakla Rabbime daha yakın durarak…