Düşlerim matbu, güzel Rabbim ve düşlediklerim…

Ben iklimlerde saklıyım madem

Ve sarmalında hayatın

Ah, haiz olduğum da o bitimsiz matem…

Sevginin rüzgârıdır içime esen

Dış sesin baskınlığının nazarında sözcükler de eser bir bir

Cüret ederim sevmeye daha çok sevmeye ezelden

Maviden turnasıyım göğün

Mintanım da mavi gökte saklı ruhum gibi

Aşikâr seviyorum insanları.

Mealim ve mazlum yüreğim:

Elimde değil Rabbim ben sevdiğim kadar mutluyum

Ve sensin bana bunu öğreten

Gözümü açtığım andan itibaren

Hazzı hayatın nasıl çıkardı hem?

Hüzün küfemse ağzına kadar dolu

Ruhumda saklı kâinatın ve sevginin koru

Rüzgârım ben

Suskun mealim

Hazin yüklü günüm

Yarınlara ise Allah kerim

Delik bir yürekten akarken bunca sevgi

Ve işte tamir etti evren delik kalbimi

Büyüdüğü doğru sevgimin ve umudun ve yağan nurun

Yâd edilesi mazim

Sevecen yüzümde açan güller

Sevdikçe mutluyum madem

Canım yandıkça da daha çabuk varırım menzile

Hükmedensin, yüce Rabbim

Benimse ruhum nüktedan

İklimlerden iklim beğendim

Her günüm varsın olsun hazan

Elbet bahara da ereceğim

Belki bu gün belki yarın

Yarenim kalem sözlendiğim felek

Acıda ihtisas yaptığım kadar acıtmamalıyım hiçbir kalbi

Yıkamam asla Kâbe’yi…

Ah, yüce Mevla’m ben herkese benzemeyi sevmedim

Bazen denedim ve işte hiçliğimi özledim.

Hiçliğin neferidir kalemim

Var olmamsa sayende

Ayakta kalmamsa büyük hazine

Havsalam almaz bazen kullarını

Hazanda saklıysa satırlarım

Baharın coşkusu ile sever yazarım

Hem yazım ben hem de yazgım

Mevsimlerden fal tutanlara da benzemem

Mevsimlerden şiirler tutarım

Şiir olup akarım hayatın ırmağında

İman gücüm ve bitimsiz sevgim

Ne gerek yanlışa düşenleri yargılamaya?

Beşer şaşar.

Beşi bir yerde duygularım.

Ant içtim ben bir kere sevmeye bir ömür

Ar bildim sevgiyi ve doğru sözü

Kıyama durduğum her an

Anılarımda saklı binlerce hazan

Yâd edilesi dünüm

Mefkûresi ömrün

İmha edemesem de kötülüğü

Hala temiz kalmamdır beni ayakta tutan

Hem yalnız hem masum hem mazlum

Mademki hüzünlü yüreğimi en çok sevensin

Sevdiğim kadar insanların yüreğine

Hele ki: ol, diyensin

Olmazsa olmazım sevgiden üreyen iman gücüm

Sadece bu cihan olsa ne ki?

Mademki iki cihandır bizleri bekleyen

Yeter ki bırakma elini şu aciz kulunun.

Dünümden beri ben senin varlığına tutkunum

Yarınlara Allah kerim ve sözüm söz ki:

Daha çok seveceğim ama bu sefer kendimi

Mademki bu can emanet bana

Hamt ettiğim kadar mutlu huzurluyum

Sana koştuğum yolda