‘’Rüveyda, seziyorum; tahammülün kalmadı

Ama dur, boşaltayım tüm çığlıklarımı

Asırlardır köhne barınaklarda

Küflenen, çürüyen çığlıklarımı

At vuruldu; içim paramparça Rüveyda

Gölgelerin ardına sakladım kusurum

Sen orda kayıtsızca gülümsüyor gibisin

Ben burda damla damla eriyip akıyorum

Yine de, çiğnetemem kimseye gururumu

İstenmediğim yeri sessizce terk ederim

Hatıra kalsın diye bırakırım da ruhumu

Mahzun bir derviş gibi boyun büker, giderim

Kırık bir fay hatta adeta yürek: sezilerimle dillenen nice dilek…

Aşkın buğrası saklı göğsünde

Düş çürükleri bunlar

Ah, geçkin mevsim seçimimde haklıydım

Sözcükleri küredim önce ihtimamla

Ve sana hasretimle göğe uzandım

Ruhun sarkıtıydı heceler

Aşkın da çatısında saklı bir kuş gibi

Gamlı notalar gamsız addedilen nazarımda

Mevsimin de ipek teni

Haşmeti aşkın göğü kırbaçlayan dualarımla

Saf kan sevdalıydım

Boca ettiğim şunca sözcük ne ki

Bu aşkın da sefası sürerken yaralı yaralı

Mabedimin arka kapısı kapalı

Girip de çıkamadığım bir mahzen gibi

Huşu içinde sevmelerin tecellisi

Gülüşlerim firakı yüreğin

Yaşlarımı da gizledim gizleyeli

Hazan benzeri mevsim

Nisanda katıksız sevip de titrediğim

Adeta bir zemheri

Gecenin koynuna sokulup da irkildiğim ansızın

Her şafakta saydığım

Bir komut adeta gecenin feri sönmeden

Yazmaya doyamadığım bir ferman gibi

Eklem yerlerinde duyguların

Şiirler ekip özlem biçtiğim

Aşkın şahidi Rabbin yakın varlığı

Dikenlerimle patlattığım balonlar gibi

Nankör sefası vedanın

Arzı endam eden dostlarım nereye kaçtı sahiden?

Sancılı mevsim sanrılı yürek

Top yekûn firar eden binlerce niyet iyi dilek

Hali hazırda rabıtası şiirin

Rakımı nasıl da ulaşılmaz şehrin

Yarenim şiir yârim İstanbul

Yâd edilesi nice anı katıksız nasiplendiğim ezelden

Şimdilerde sessizce seviyorum

Sandığım kapalı olsa bile saklı içinde

Hem dünün na’şı

Hem de günün nakşı

Soluksuz kaldığım gecelerden uzanıp da d/okunduğum

Yakıtı biten bir araba gibi

Yandıkça büyüyen bir özlem bir sevgi

Hazanımsın hazmedemedikleri bir büyü içimde gizli

Devasa bir buluta konduğum

Mahşeri yalnızlığım ve boyut değiştirdiğim

Öznem aşk yüklemim özlem

Yalın ayak kaldığım gecenin meltemi delip geçen

Gözlerimde kalan son bakışsın sen

Sadece bir kere gördüğüm haşmetli varlığın

Mevsimi saklı içimde bahar güneşinin dahi

Isıtmadığı bedenim

Işıyan gözlerinde yolculuk yapmanın şanı

Sersemlediğim her kuşluk vakti

Bir kuş gibi çırpınan yüreği

Boykot eden bir şiirdir yazılası

Sökün eden binlerce duygu katıksız mealimsin