Yaşasin bu gün de güneş doğdu

Gecenin ikazıydı yıldızımsı bir düş gördüğüme kani…

Gecenin fitresini vermiş miydim sahi?

Tütün kokan iklimin de yırtık perdesinin

Ardına saklandığım ömrün güdümü belli ki

Belleğimde saklı acısı ve gülüşü

Her iklimin de saklı iken ayrı güdüsü.

Sevdalı bir elem geceye eşlik eden

Kar bulutları ve kardan adamlar ve kadınlar istirahat eden

Yoksa ölüm müydü yakalayan yakasından

Peçesine sığmış bir hayat hikâyesi

Bazen melun bazen berduş gölgelerin de bitimsiz nidası

Nazenin olsam ne ki?

Narin ve çelimsiz mi fazlasıyla?

Farklı addedilen elbet içimde saklı binlerce resim

Bir tabu bir put yıkılası

Yıkılmazım ama ben kolay kolay

Ara ara düştüğüm ve dizlerimde

Dizelerin izi

Gizlendiğim yalan ama izlendiğim değil mi?

Gizemin perçemi

Aşkın esefi

Yalnızlığın kamburu

Kaybolan bir yıldızın ardından

Kaç şafak daha sayacaksam artık

Atığı değilim elbet

Duyguların da nüvesi

İkram edilesi bir tepsi

İçimde pişen kahve

Telvesi hararetli ve giz dolu

Kaç vakte kadar yağacak bakalım rahmet?

Kaydıraktan kaydığım günleri özledi özleyeli

Gözlerim nemli yaşım sihirli

Yasımla işgüzar matbu seyri

Sözcüklerden diktiğim nicesi

İçimde sırıtan bir kukla

Dışımda seğirten güneş ve imha

Edecekken acıları

Hüzne geçit veren bir reçete

Elbet zamandır ve duadır tek çare

Unutmak değil de işin aslı

Unutulmaya dair nice hikâye

Unutkan olmadığım kadar

Nüktedan olmanın da özrü benimki

Bil mukabil sevgili kaderim ve kalemim

Kayıp bir yıldızın izi üzerindeyim epeydir

Bulduğumda sobeleyeceğim içimden geçen heyecanı

Da serperken hece hece üzerine.

Makul olan bir düşse

Bir de gülüşün ertesi

Yaşasın bu gün de doğdu güneş

Azıcık üşütmüş olsa da yansıyan ışıkları

Allah büyük be dostum

Yetişmez mi hem her kuluna

Varsın azıcık kayalım biz de karın üstünde.

Üstelerse kader üstümüze giyeriz de kardan tulumu

Kar adam kardan kadın

Kardan bir siren ve sitem

Kar mizaçlı günün şapkası ve havucu burnunda

Yaşayan bilir de yaşamın güzelliğini

Yaşatan nasıl ki kadir içimizden geçene…