Yaprak döküyorum çünkü manidar bir sevgiyim ben bir sevgi iklimi mutluluğa aşeren.

Yalnızlıksa peyda olan aralıksız ve ansızın

İçimin dikitleri ne ki saplanan okun yanında?

Sarkıtları ve de iklimin aşka şerh düşen kalemin

G/izinde ve ateşinde yandığım kadar yarı yolda kaldığım

Derindir içine düştüğüm kuyu ve de kuyular.

Bir deli isem kuyuya taşı atan benim çıkaran da

Ve taşlanan

Taçlanacağım sanmıştım oysa sevgiden çıkıp da yola

Vardığım o yarımada.

İçimin hengâmesi

Yüreğin seyrüseferi

Aşkın hitabesi

Şeytanın ve müridinin zehirli dili

Aşka pervaneyim

Aşk da bana

Aşikâr hazanım ve hüzün coğrafyam da

Saklı içimde

Terennüm yüklü bir girdabım

Baş veren filizin silik teninde

Saklı güneşim:

Hala turuncu hala inatçı ve sıcak.

O iklimler ki sırra meyyal

O sırlar ki sırra kadem basan sahte dostların mezarını

Değil ziyaret etmek asla da etmem ne tek dua ne tek beddua

Allah’a havale ettiğim kadar

İzini sürdüğüm ömür

Şaibeli addedilen yalnızlığımsa değil asla keyfe keder

İtham edilmiş yanık yüreğim

Ucu yanık mektuplarım

Kendime yazıp henüz teslim almadığım

Alın yazımsa bahtiyar bir düzlemde nasıl da ak

Karalayanların karanlığından ırak

Aşka ve mutluluğa tuzak

Kuranlara inat

Alaşağı edilsem de

Sönmeyen ışığım saklı içimde

Yaprak döküyorum mütemadiyen ve biteviye

Dalım kırık

Rengim soluk

Bahtım da tahtım da kaderin inisiyatifinde

Naçizane bir gül’ üm

Temkinliyim artık yaşarken ve severken

Tevazu yüklü ruhum

Varsın göçük altında kalsın

Varsın iblis ihbar etsin beni yalanları ile

Ne şerrim ne şirret

Varsa yoksa şiddetli bir artçı

Kazayağı acıların

Kula kulluk etmeden yaşamanın daim kıldığım miladı

Miadı dolsa da kimi duygunun

Mizacımda saklı umudun vaveylası

Sarıklı değil düşlerim

Sarmalında değilim nefretin ve ihanetin.

Sandığım sanmadığım ne varsa saklı sandığımda

Ne kırık ne çıkıktır hülyalarım

Engebeli tozlu yolların pürü pak sevdasıyım

Varsa yoksa Rabbime taparım

Tepindiğim kadar benimde

Tebessümler saklı yüreğimde

Tefe konduğum ne ki?

Tav olmadım ben hem dünya nimetleri ile

Ve azizim çok da doğrudur: yaprak döktüğüm

Hangi mevsim olursam olayım filizlenirim de ansızın

Tek maruzatım varsa yoksa insanların yalanları

Yüzüme gülenler de yok artık bucağımda

Esefle yaşamadığım aşikâr

Araf’ta saklı kaldığım da

Mealim binlerce ritim binlerce yitim.

Defolu addedilen sevdalı yüreğim

Doğrudur da azizim:

Hali hazırda yaprak döküyorum

Nazımla niyazımla savrulduğum da doğrudur

Ama en önemlisi Allah yolunda olduğum

İtibar görmesem de dünya denen düzenekte

Aşkla ihtiva ettiğim sözcüklerim ve benliğim

Yeter ki kabul görsün iki cihanda…