Card image cap
Yağmur bulutu

 

 

Bu gece en hüzünlü şiirleri yazabilirim.

Şöyle diyebilirim: ‘’Gece yıldızlardaydı

Ve yıldızlar,maviydi, uzaklarda üşürler.’’

(Pablo Neruda)

 

 

 

 

 

Bir yağmur bulutunun öfkesine yenik düşebilirim

Düşüp de gözlerinden asi mavinin

Bir seferlik ölebilirim:

Doğuşunu kaçırdığım güneşin

Ay’ın ışıklarına yüreğimi serdiğim

Unutulmuşluğun güftesi de olabilirim hani:

Unutmadığım aşikâr:

Dünü, günü ve seni bir de yorgun şiirlerin

Alın terine bandığım öksüz imlerimi.

 

Toprak olabilirim

Topuğu olmayan bir ayak da

Hatta kaybettiğim mutluluğa nazire ederim

Şiire dönük yüzünde ölümün

Bedenimde sayısız kırık ve hüzün

Delişmen yüreğimde mimlerken dünümü

Yazmayı unuttuğum hazinli öykümü.

 

Şairin dilinde aşk olabilirim

Bir başka b/akar benim gözlerim:

Özlemini içip bilinmezin

Seyrettiğim şafağa dönerim ansızın

Unutulmayı yâd ettiğim her ölümlü anıyı

Bahşeden Rabbime şükrettiğim.

 

Göğün teninde yanık bir bulut olabilirim

Demek ki bulut olmak benim harcım değil:

Kara bir kelebek karanlığa pervane

Sözcükleri kaybolmuş bir hikâye

Salındığım peyderpey

Sefasını sürdüğüm gecenin de kör düğümü

Kapatmayı unuttuğum o yırtık perde

Salkım saçak dürtülerin de müdavimi

İçimden geçen hece hece.

 

Uyuttuğum kadar unutmaya aşina

Unutulmayı tetikleyen her içli notada

Kaybolmaya yüz tuttuğum meskene ihanet ettiğim

Duvarlara kazılı ismimle beraber sökün beni kavmimden

Ait olmayı reddettiğim kim bilir hangi yaralı iklimse…

İçimi delik deşik eden üstü kapalı bir mizan

Ölmeden doğmayı reddettiğim mi yalan?