Meylettiğim yangınsınız tutuşan diğer yarım

Nemalandığım hazan misali içimi kalemle yardığım

Düştüğüm tuzakta evrenin uzattığı ilk yardım…

 

 

 

 

 

Siren seslerine karışır sözlerim

Sinemde taşıdığım aşkın

Hengâmesi miskin ruhumun

Kırık sandalyesi

Meşrebimdir hüzün

Muhtevası yüreğin

Hali hazırda kördüğüm

İstimlak edilmişken

Yüreğimin duvarları

 

Bir ters bir düz yaşamak

Yün misali ördüğüm her mısra

Sevdiğim kadar ısrarla

Hamt etmenin diğer adı sevmek

Dilaltı sözcüklerden bir köprü inşa etmek

 

Matemimle varım

Mabedimde sönmek bilmedi yangın

Yazdığım kadar yaşarım

Yaşadığım kadar tutunduğum

Hayata bir köşesinden

Kıblemde dinmek bilmez rüzgâr

Mahremimde sayısız kaygım var

 

Göz gözü görmezken

Kalp gözümle varım ben

Sözcükler çile çekerken

Çekincelerimi yok bildi Tanrı

Yokluğumun karşıtı şiir

Şiirle beslendiğim değil yalan

Acının hengâmesi

Bitmek bilmedi dünyanın tantanası

Tam tam dansı yapan bir yerli gibi

Oysaki sağdıcım kalemin titreyen bedeni

 

Kindar kirli vücutlardan uzak

Tembihliyim babadan hem de kaç kuşak

Kurdeşen döken göğün beni çağıran fısıltısı

Allah, diye çıktım yola

Düşkünlüğüm belki de beni bekleyen mezarıma

Meylettiğim umut

Gelsin yakalasın beni

Mahal veren kimse hüzne asla da tutuk

Değil dilim

Ve evet, ben sessizliğimle gürlerim

Kâh aslan gibi

Kâh uysal bir kediye meylederim

Lakin nankör değilim…

 

Tohuma kaçmış gölgeler tanırım uzağımda

Baş veren filizdir yüreğimin otağında

Kardığım şu dehliz

Sevgimse deniz kadar büyük

Umudun peşi sıra

Koşarım aşkla

Şiarım bazen çiçek bazen yıldız

Haiz olduğum iki adım

Bakaya kalan yalnızlığım

 

Yâdım ve tek tesellim Rahman

Bilgiç bir rüzgâra kapıldım mı da

Uçar giderim kalemin kanatlarına

Konan çiy gibi

Süzülür son bulur hüznüm

Aldığım gücüm

İmanda saklı varlığım

Sevgisizliğe inat sevgiyle dokuduğum şiirlerim

 

Bazen akışkan yaş

Kapışan yasla inatlaştığım şu mizaç

Körlüğümse geçici

Aşka şahittir kalemim

Şiarım nasıl ki aşk ihlasla sevdiğim

Yer gök ve içimdeki çocuk

Yarılan toprak

Kimine göre döndüğüm enkaz

Gel gör ki doğarım yeniden ve yine külümden

Özümde saklı sözümle s/üzüldüğüm

Gönülden

 

Kaynakçam maneviyat

Kaynak yaptığım sözcüklerim belki de hörgücü

Deveyi güdemesem de diyardan

Göç edemediğim

Kimine göre bir yenilgi alt edemediğim

Kayıtlara geçsin lütfen bu şiir ki:

Tutanağım umut ve sevgi

Dirayetim saklı

Ayak izinde evrenin

Kordan gözlerim

Küle dönen afaki yenilgilerim

Mademki kaderim bunu istedi

Başım gözüm üstüne

Nasıl ki seferi tanığıyım rahmetin

Aşka biat

Hazana inat

Hüznümle karışık hislerim

Mahal verirken yeni güne

Kâh rüzgâr gibi eser gürlerim

Kâh içime dönük

Yâdım ve mabedim ve yüce Rabbim elbet tek tesellim…