Card image cap
Solmayi ben di̇lemedi̇m



Bir yadsımanın şafağında öykündüğüm kadarım…

Sadece öykündüğüm.

 

 

Gücümden tırtıklanan bir lades belki de

Minvalinde mevsimin

Göğün devindiği o soluk rahle…

Elbette var izahı renklerin ve coşkunun;

Kıpraşan bir iniltide yenik düşen her rengin de azameti

Dillenirken şiirin öznesinde.

 

Şair gibi yarımdan fazla iken bütün

Belki de hikâyenin kundakladığı o soluk kahraman

Ne bir piyesin başı

Ne de pantomim

Göğün saltanatı dillenir de dillenir

Geceyi temsilen fıtratın gizeminde

Aşkı ve hüznü direten yarım bir cümle.

 

Kapışan öznenin asaleti

Kımıldayan ayak sesi

Oysaki ufkumda soldurmuştum ben güneşi.

Tanrım, bu nasıl bir minval?

Göğe odaklı gözlerinde esaretin

Vakur yetilerin de büyüyen sesi

İzah edebildiği kadar şiirin

Gerçi var da çok çok ötesi.

 

Kayıtsızlığın zincirine dolanan bir güfte

Bayat imgelerin şiir dışı münasebeti

Terennüm yüklü her renkte göğe teğet geçen

Vakur ve yalnız mavi.

 

Şimdimi sağaltıyorum

Yarına değin kalırsa gücüm…

Aşka biat bir özne

Belki de kavuşulmazlığın yenilgisi

Demlenirken hece hece

Örtüsünde düşlerin kanıksadığın laneti

Bir nebze de olsa

Görmeyi ertelediğin gerçeklerin solgun sureti.

 

Oysaki nasıl da mutluyduk biz

Defalarca solan güneşe ağıtlar yaktığımız

Konduğum matemin her kırıntısında

Sahip çıktığım nefesime ve nefsime

Solmayı da ben dilemedim tek gecede.

 

Azap yüklü ve muhatabım soylu bir şecere

Kayıt altına aldığım renklerin doğasında

Tapındığım beyaz ve masumiyetin sadık neferi

İllet bir karede solsam da günden güne…