Sessizliğe ban geceyi: ömür törpüsü içre dönük yüzü nice ukde belki de mevsimin misinasına takılı sözcükler…

 

 

 

Yüreği ihya edense bir rivayet

Aşkın mezarını kazan asalet

Ne kirli ne kindar

Metruk düşlerin sağanağına yakalanır gece

Maviden tulumbası ömrün

Aşkın yanık türküsü

Hasreti ovaladıkça cin çıkar içinden lambanın

Bazen keyfimin kâhyası

Bazen yalnızlığın sefasını sürdüğüm

 

Aksanlı dili mevsimin

Ağaran saçı şu gölgenin

İçimde dirlik

Dışımda sükût

Sessizliği kucakladığım kadar seninleyim

 

Hazan çeşmesi

Şiirlerin lehçesi

Göğün kasidesi

Neresinden vurulur insan söyle?

Nazenin bir ruhsa içime serili

Evrim geçiren bir canlı mıyım da

Şifahen körüklediğim acı

Seyyah mizacı mı yalnızlığın?

Gölgesi vakur

İçi ateşli

Dışında saklı kozası ve serili

İklimin nezleli sesinde saklandığım

Sancağımla kanatlandığım

 

Semazen imgelerin tekelinde

Şiirlere öykündüğüm

Öldürdüğümse nefsim

Ölümsüzlüğe nazire eden beyitlerce

Kucakladığım o devasa rahle

Sadece benim gözüme görünen

Kardığım hercai ne çok hece

 

Şiirlere ve aşka kandığım

Bir mimozanın kokusuna hasret benliğim

Gül bahçesinde açmayı unuttuğum

Cennetin ihalesi

Cinnet gecelerinden seken bin bir hece

 

Bir lahit ise ömür

Bir de altına imzamı atmayı unuttuğum akit

Kök hücremde semirir hüzün

Karekökü mü özlemin pekişen?

Korunaklı dünyama tek sahip çıkan

Bir beyit kadar kısa ya da uzun

Uzun uzadıya sevdiğim yeryüzünün cenneti

Her ezanda buluştuğum sonsuzluk

Göğe kamp kuran kuşların nezdinde

Neyi saklarım ki için için?

 

İçimin uğuru

Dışımın soğuğu

Yaramın söküğü

Yamamın miskin yüzü

Miski amberdir aşkın uzaklardan gelen kokusu.

 

Hemzenin geçidi bekler beni

Aşkın hulasası tetikler kalbimi

Yalnızlığın rücu ettiği göğün mavisi

Gölgemi sevebildiğim sonunda

İçimde saklı serinliğin dokusu

Sondan başa sekiyorum işte hece hece

 

Derlediğimse cennet

Demlendiğim hicret

Dertlenmeye ne hacet?

Dermanı verenin gücü yeter herkese

Dumanı tüter üstünde şiirin

Diyetimi ödedim işte aşkın

Devasa tılsımı göz kırpar özlemle

Öznemi saklı tuttuğum nezdinde şiirin

 

Şirin bir lügattir aşk

Aşkın şakıdığı yer gök

Devasa kudret sonlanmaz asla

Sona kalsa da yürek

Solundan sağa açar çiçek çiçek…