‘’İnsan hayatı bir şiire benzer
Bir başı, bir sonu vardır
Ama bir bütün değildir
Belki tamamlanır…
Şiir de bir hayata benzer, belki
tamamlanır!’’(Goethe)
Düş salkımları, bayım:
Ben düşbaz bir rüzgârım
Aşkın matemi ile örülü düşlerim
Bir yitimim ben bir yakamoz bir
çığlık
Ve çıplaktır ruhum
Üstü örülü mabedim ve mahremim
Görücü usulüyle başını b/ağladım ben
şiirlerimin.
Gecenin bir yarısı deştiğim yürek
Günde saklı bir kaos ve töhmet
Sözcükler ne yalan ne gerçek
Hayallerle içli dışlı geçen hayat
Sancılı bir oluşum
Firakı yıldızların
Gün mizaçlı bir yalnızım ben
Yâd edilesi mazinin ihbarı güne
Günde saklı coşkunun yarına dönük
yüzü
Yüz göz olduğum duygu akvaryumu
Sudan çıkmış balık gibiyim
Ne zamanki şiir okumasam şiir
yazmasam.
Al yazmam yok benim
Aktır elbet alnım
Ar damarım ve arz ettiğim
Talep görür görmez sevgim
Göstermelik değildir gülücüklerim
Bir o kadar devasa bir hüzün
Martaval okuyanlara cevabım.
Elbet şiirde saklıyım ben bayım
Elbet şiirler evrende her zerreden
Dökülen duygulardır
Yalansız riyasız bir sunumu.
Göz ardı etmiş olsam bile şiiri
öncemde
Şiir ırmağında yüzmüşüm ben bir ömür
habersiz
Yazdığımdan,
Kıtalar aştığım,
Şiir yüklü mizacım ve yüzüm
Yüz vermezken kendime
Yüz göz oldum içimdeki çocukla.
Hem anneyim hem evlat
Hem öğrenci hem öğretmen
Hem doluyum hem boş
Başa aldığım hikâyem
Bazense elim boş döndüğüm
Gecenin ıssızlığında uyuyup kalmışsam
Yazmadığım ne ise girer düşüme
Düş gördüğümü sanırım ben kalemi
elime aldığımda
Kalender sözcüklerim ve mihrabım
Yaşar benimle
Yaşattığım duygular bir okyanus
Yasadığım yıllar yanlışsız olsaydı
keşke
Hatalarımdan ders almadığım gibi
Aşka düştüm ben ansızın bayım
Aş erdiğim bir şiir bir hikâyeydi
oysa
Yarıladığım ömür ne ki
Yeşeren umudun yanında?
teşekkür ederim