Hatırşinas tınısında ölümün, derin bir vaveyla

Belki iç çekişin can çekiştiği bir huzme

Aşkın raksına binaen

Şehrinde temaşası

Zanların yorgan misali çekildiği bir zemin

Aşka kin katan nefret yüklü iblisin cesareti…

 

Kor hecelerde yalıtıldığım nasıl da aşikâr

İsine talibim ne de olsa yüreğin

Bir de gürültülü sessizliğin rücu ettiği

Dost meclisi

Her türlü tahakkümden uzak bir mırıltı

Şehir kazan şiir kepçe

Şairlikten almadığım nasibi

Ben kök hücresinde umutların saklı tuttuğum.

 

Zincirleme benim hecelerim ve üzüncüm

Bir de karaborsaya düşen insanlık…

Hani, hatim indirdiğim ömür boyu.

Mukozası sınırlı

Aşkı yaralı

İrin yüklü bir cenin

Varsa yoksa ölü düşler mezarlığında.

 

Kefilim madem aşkın hümayununa

Her satır başı serilmişliğim

Güdülerimin de asla değil esaretinde

Allah rızası için sevip yaşadığım

Terennümlerin de gazabına serildiğim

Belki az şekerli bir ölüm dilediğim

Aşkın b/atağında serpintilerin de meali

Gün ve gece haznemde saklı yangın

Boyumdan büyük umudum

Oysaki zifiri karanlığa esirim.

 

Gürül gürül ç/ağlasam da neye yarar?

Tanrının eli ve örtüsü

Şükür ki benliğimde

Varsın ansınlar adımı kötüyle

Varsın şerh düşsünler acıma hüznüme

Kefil olduğum her gün zerresi

Ben ki boyutsuzluğun güftesi.

Şah damarımda saklı akım ve inancım

Keşke kesebilsem umudumu her gün doğumundan

Belki de en reşit acının eseriyim

Endamlı bir serseri

Şiir yazdığım bir hurafe

Acılarım ise doz aşımından ömrün de fitilini

Ateşlerken neden, diye.

 

Bir diyetse ödenen nedir suçum?

Bir redifse gözden kaçan,

Elbet dolacak miadı hecelerin

Yoldan çıkmadan gece ve ben

Aşkına sadık her köleden de yok farkım

Varıp varacağım son nokta

Elbet sorulur Haktan.

 

Demli yürek sesim;

Dingin olsa keşke serildiğim gönül rahlem

Bir uzamda bir sanrıda belki bir balçıkta

Mikrop kapmadan yaram

Kapatmalıyım ben bu defteri.

Solan şafaktan yana kaygım;

Arşı alaya çıkan hezeyanların da merkezi

Elbet ki gönül hutbem

Solmadan içimdeki süzgün gül;

Kırılmadan en ince yerinden

Gitmenin de neferi bir isyan

Andıkça adını ölümün

Dermanım kalmadı madem.