Card image cap
Şai̇r ve kalem kanadi bi̇rli̇kte

Bakir sarnıcında kuytusunda uyutuldu mehtap

Lanetin de dibine vurdu şafak.

Aşkı azmettiren bir hasretle

Gün kılıcını kuşandı

Uzayan hasretin tok sesinde

Göğün istimlâk edilen her parantezinde

Kuşlar yumurtladı aşkı ve hasreti

Kemendin kopuk vaveylasında sür git hezeyan

Yakıcı bakışlarında azabın

Edilen her feverandı yüzü suyu hürmetine

Rahmetin,

Bir kinayeyi bir gıybeti hatta kini yok sayan.

 

Menevişlendi ne çok söylem

Sanrıların tuzağında

Aşka leke çaldı şeytan

Sömürdüğü mazlumu

Ölü bir kuş gibi savurdu boşluğa

Azameti ile yükseklerin

Hurafeler kundaklandı anbean.

 

Her yüzün ayrı idi maskesi

Ve her maskenin de yüzü…

Yüzdüğü kadar hezeyanlar nehrinde

Kabrine özlem duydu mazlum ve hazan

Sancılı beyitler tefekkürde

Aşk hepten yüklü hezimetle

İsyanın her türü haramdı madem Allah katında

Tövbeler sıralandı biteviye.

 

Kaybolan rengin büyüsüne bandı kimi zaman

Bazen tutuklu kanatlarında

Tutulduğu aşkın da asasını kırdı isyan ve insan

Her ruhun külüstür vücudunda

Rahmeti ıskaladı kuşlar

Kuşları ıslıkladı matem

Mahremin kırılan bentlerinde

Ölüm ve hezeyan döndü dolaştı ve uğradı

Her yetim düş’e düşe kalka.

 

Yaşamayı şerh düşen yine müsebbibi idi

Yorgun kelamın da en yakın tanığı kalem

Aşkla hürriyetini yazdı

Hürriyeti ile aşkın tuzağına düştü bilumum fırsatta

Bir ardıç kuşu bir de saman rengi yüreğin

Beti benzi atan onca mazlum düşün

En aykırısından saklı gülücüklerin de tozunu dumana kattı

İsyan ve yalan.

 

Arpacı kumrularına özenen bir talan

Düşe kalka sevmeyi öğrenmişti artık insan

Ta ki gonk vurana değin bekledi

Rölantiye aldığı mevsimi dişledi yüreğinden

Kanayan hem de kanatan

Kanadığı kadar düşkündü aşka

Canı yansa da mevsimin

Canını yakmadı hiçbir bedelin.

 

Bir imge kadar dağınık

Bir şiir kadar soyut

Meskeni heceler ihbar etti bin bir yeisle

En yakındaki gölgeye uzandı kalem ve hüsran

Ta ki gün yüzü görene kadar

Şair ve kalem kanadı birlikte.