Ölü bir öfke, mevsimin gözünden düşen aheste bir beste adeta aşkın revnak kollarında ulu orta yatan bir hayali gerçek kılmak olmalı hayatın gayesi ve aşkın sabrına katık hüznü rüzgâra yükleyip göç etmeli ruhundan bedeninden firar etmekse hayattan ölü bir günün gözünde neye denk düşüyorsan artık…

Yakalandığın bu meddücezir

Alabildiğine kifayetsizsin, gönül

Sağdıcın aşk madem

Sözcükler mi sırf

Eksikliğini gideren…

Ömre katık ettiğin nicesi

Sinsi bir ölümse ruhun mizacı

Öykündüğün kadar aşka

Öldürmelisin serildiğin maziyi.

Günün doğumu ezelden

Doğmanın kaçıncı miladı

Bir ahenkse acının artan nabzı

Afetin ta kendisi saklı en derinde

Gölgeli bir yolda tetiklendiğin kadar bilinmezle

Şerh düştüğün ne efkâr

Şiar dindiğin mademki aşk denen mezar

Sığamazsın oysa sen hem bedenine hem kabrine.

Metanet yüklendiğin kadar

Delişmen yüreğinde kopan fırtına

Askıya aldığın mutluluk ve ömür

Fıtratın gizemine sinen beyitler misali

Edindiğin şu hiçlik denen mertebe

Bir kozsa kaderin vermediği taviz

Öykündüğün bir masala firar

Etmenin vaktidir

Ne zamanki kendinden geçtin

Afaki bir umut olsa bile sarnıcında saklı

İzafi gölgene etmediğin kadar bedduayı

Elemin taziyelerini sunduğu her şafakta

Kürediğin acı ve ilham

Bir nebze de olsa vuku bulsaydı ya mutluluk.

Debelendiğin çukurdan

Nasıl ki çıkamadın kendi gayretinle

Sarmalında aşkın

Sevdalı mizacında yalnızlığın

Attığın her çentik umuda

Çevrildiğin hangi yolsa

Peşi sıra sürüklendiğin mazinin uğrunda

Varsın çözülsün iç sesin

Varsın delinsin kozan

Varsın sökün etsin yarınlar

Serpilen her düşe yenik düşsen ne ki?

Ne ki bağrında saklı tuttuğun mazi?

Evhamlı bir güneş

Karanlığı peşkeş çektiğin her acı vakti

Ölümden beterini yaşamadın mı defalarca?

Şimdilik sinsin acı

Dinsin gözyaşın

Sevilmekse mizacından sakındığın kadar

Varsın mutluluk olsun bekanda saklı yarının.

Her düştüğünde gözden

Her yanıldığında kendine ettiğin sitem

Her aymazlığında gönül gözünün

Daha çok sevebilmenin nesi kötü ki?

Azat edilmesen de hayatın mahpusundan

Severken yaşadığın o özgürlük

Edindiğin her makam ve dilemması yüreğinin

Bir fidan gibi yeşeren umudun izini sürdüğün kadar

Mutluluk senin de hakkın, unutma

Unutulmak dediğin

Olsa da kaderin

Esirgeme sevgini hayattan

Aşkın sürüklediği şu mizacında

Saklı tuttuğun kadar bitimsiz iç sesini

Serildiğin aşkın rüzgârında

Aykırı olsa da sevdalı mizacın

Sadece tutunmak adına hayata

Sadece tutulmak aşka inançla…