Perdelenmiş göğün emaneti bir gülüşe
tamah ettiğim kadar sevebildiğimin uzantısı hatırına sevdanın metruk hecelerden
firar eden notalar gibi şarkılar gibi içime esen rüzgârın ve sözcüklerin
tutulmasında saklı iken gün doğumu.
Meali yitik bir günce
Sözsüz ve sessiz ve ıssız verilen
hükümler
Göğün örtüsü üstüme örtülü
Nifak sokanların dinmeyen gürültüsü
Bense sessizce sever ve yaşarken
Kimi insan hicabın b/eşiğinde
Frapan ruhlar kazan kaldıran
yeniçeriye uzatırken elini
Yan çizen rüyalardan sarkan bir
dinamit lokumu gibi
İçimde patlayan acıların hikmeti.
Pimini çektim çekeceğim ruhumun
Pili bitene değin beynimin
Zaruri olan ne var ne yok, hasılası
ömrün
Havsalamdan taşan döngünün
Muhtevası bir resim gibi recim
edildiğim
Hataların bekası
Aşkın hatırına varsın soyutlansın
ruhumun
Dinmeyen nazı niyazı…
Pişekâr bir hükümdür verilen ve
ansızın
Sirayet eden gecenin tenine
Damgasını vuran zifiri karanlığın
Her basıldığında da bam teline
İfrata kaçan bir coşkunun da müdavimi
olduğum kadar
Acılar azar azar sızar
Ruhumun eşkıyası başına buyruk
Sevdalandığım kalemin
Her edasında saklı hatıralar
Veda eden güne taziyelerimi
sunduğumdur
Madem keder
Kaderimin değişmez yol haritası
Elbet ruhum katıksız acı çeker
Her ihlalinde mevsimin
Her işgalinde yüreğin
Her intişar
Her deyiş ve sözcükler
Kanayandır kanatanlara aşikâr
Elimle sunduğum yüreğim ve yaralarım
nasıl da kabuk bağlar
İçtimada geçen ömrün bitimsiz
vardiyası
Eşlik eden yerin göğün sesi sözü ve
sazı
Ve seması aşkın
Kayıplarım kadar kaybettiğim
Kayıp addedilen hangi duygumsa bir
şiire göç ettiğim
Elbet cihandan ve zalimden aldığım
öçtür
Hayatın idamesi sakar sevdamla
Çömdüğüm göldür
Hali hazırda huzura delalet bir ömrün
olmaz mı sakıncası…
Dipte biriken tortu misali
Derinlerde yaşıyor olmanın kaidesiz rüzgârı
Ve işte ruhuma ekilesi bir beyit bir
dikit
Salkım saçak yüreğin ederi
Varsın olmasın da arsız sevginin
eşlik edeni
Beşiğimde saklıdır rüzgâr
Algı eşiğinde rast geldiğim yüce
Mevla
Okunası her hutbe her sure
Yüzümde açan güllerden serdiğim bir hoşluk
İçine doldurduğum kadar boşluğun
Varsa yoksa aşka ve umuda tekabül
ettiği
Atılası her nutuk değil de hem
Nüktedan yüreğimin sevinci ve zaferi…