Rahmet

Hangi duygunun maktulü idi sessizlik belki de devasa yüreğin makberi idi sözcüklerden örülü bir yelekte saklı bir cep gibi içimi sığdırdığım bir mesken ki göğe kat çıkan bazen yerin dibine inen bir esaret yürekten taşan aşkla eşlik eden muhabbet ve işte zifiri karanlığı sonlandıran bir rahmet en çok da hakkıyla yaşamanın meali iken sevmek ve inancın varlığına emanet bir yürekten gayrısı yok madem üstü örtülü bir hazine gibi yüreğin serveti iken gönülden süzülen her name…

Sözcükler…

Issızlığın mahzeninde ermekse haşmetli sevgiye

Aşkı çağıran

Bazen ağıtlar yakan

En çok da sinede saklı muhabbet.

Sözcük ırkı ve yalnızlık

Rabbim, nasıl da mahşeri bir kalabalık

Varlık denen ne ki?

Göğe konuşlu bir rahle

Kimse de göremez içimdeki kederi

Rabbime sadık ve O iken tek tanık

Kürediğim her gece ve şiir

Şehla gözlerinde mevsimin

İçinde yüzdüğüm denizin aslında

Tek zerresi iken

Tekabül eden içimdeki sonsuzluk.

Elbet ruhun firarı her şiir

Hayatın enkazı olsa da kalan

Yeniden doğmak küllerinden

Aşkla şerh düşülesi her zeminde

Zamanı yok ki sevmelerin

Açılımı nedir sahi özlemin?

Elbet gözünü karartıp koşmak sadece koşmak

Açılan Hak kapısından dokunmak en tepeye.

Her düş’ün yalnızlığı başkaydı işte

Öyküsü de soluk bir çiçeğin nezdinde

Aslında her düş’ün kendine düşkünlüğü

Sözcükler kayıt altında

Düş’ün ve de aşkın muadili

Elbet sökün eden gaipten gelen o coşku

Aşka riayet eden iç sesin hazin meali

Anlatmakla mükellef yürek

Anlam olmakla eş değer belki de sevmek

Rızası ile Rabbin

Varlığı ile sadık bir yeryüzünün temennisi.

Ölgün bir günden geride kalan

Safi hüzün.

Yeşeren ve yaşaran aşkın da kıblesi

Dokunaklı bir gökte saklı belki de

Basireti bağlanmış ay ışığının siması

İçine çekilesi her duygu ve sözcük

Nazenin fıtratın da bitimsiz gizemi.

Renkler düş mahkûmu

Aşksa yolsa kalan bir düş gibi

Terennüm eden halesi

Varlığın sökün ettiği her gece

Geceyi de boydan boya yaran kalemde gizli

Ruhun kalan takati

Ve işte yazdı ve yeniden doğdu şair

Hem de ölmelere doyamadığı evrenin

Saklı sesinde inleyen bir nota gibi.

Hem asil hem izafi

Hem sessizlik hem de her sesin ritminde

Saklı bir teamül

Vakıf olduğu sonsuzluk

Aşkın kıyama durduğu her vakit

Hangi yürekte saklı sahi son dilek?

Bazen yalnızlığı gömen

Bazen aşka beyitler yığan kürek kürek

Şakıyan zemheri

Muhabbeti koyu bir şiirin serzeniş

Elbet kendine yüklendiği şairin

En çok da sevmekle yükümlü ahir bir hece gibi

Sakındığı gözünden sevginin

Boyundan büyük illa ki seven

Rahmetin kaynağı bitimsiz madem.