Mevsimsiz bir yaftanın hüznünü b/içiyorum:

Doğurgan yeminlerinde yeryüzünün

Şelale misali akan mısralarda

İçimi serdiğim Rabbime söylemimle

Âşık sıfatına sarındığım

Yerli yersiz her günde yıkılsa da bentlerim

Maviden ibaret sevdiğim yenilgilerim

Ve işte mahlasım aşk:

Yüreğim kıvanç

Mevsimi ne sen sor ne ben söyleyeyim, azizim.

 

Fıtratıma sarındığım beyhude bir gece

Özlemin kaçan iplikleri

Kimince hüzün kimince günce

Maviden ibarettir de Nisan tasım

Aşkla devinen mabedimde

Beylik bir nazire

Bir ömür içime kapandığım

Sevdiceğimin nezdinde

Taşlansın da duvarları yan çizen hayallerin.

 

Rahmetin devasa gölgesi

Üzerime düşen her hâlükârda aşkın haznesi

Bir kör şahinim

Bir kırık nokta

Kırılgan yüreğimle saf tuttuğum her köşe ve hece

Kördüğümüm bir ömür

Lütuf bildiğim şunca sevi yüklü aciz varlığım

Körelen ömre değil

Yandığım ömürce bilinsin de

Gelmedi asla kâfi.

 

Güruhlar savururken nidalarını

Toz kondurmam ben aşka

Matemin yüzü suyu hürmetine

Varsın kapıldığım bunca tasa eşlik etsin günüme

Ne açan gülün

Ne gümbürtüye giden dünün

Varsa yoksa

Kıyama durduğum

Salındığım kadar da s/avunduğum gizem

Ömrün secdesi varsa yoksa ektiğim

İnanç yüklü benlikte

Kavuşan iki yakam

Olsa olsa şiirin nezdinde.